Afscheid van Louis Croonen: ‘Je moet ervoor zorgen dat de mensen met wie je moet werken, je graag zien’

© Belga Image

Limburg neemt zaterdag afscheid van Louis Croonen (83), vader van Genkvoorzitter Peter Croonen en de afgelopen decennia één van de decisionmakers in de provincie. Het verhaal van zijn leven leest als een spannend jongensboek.

Begin augustus bracht Sport/Voetbalmagazine Genkvoorzitter Peter Croonen en zijn vader Louis, zelf voorheen actief bij KRC Genk samen voor een dubbelgesprek.

Louis stond er op dat het gesprek zo snel mogelijk plaats zou vinden. Het was één van de zaken die hij nog absoluut wilde doen, samen met zijn zoon terugblikken en een balans opmaken. Na een kwalijke val, de aanhoudende nierdialyse en het feit dat hij bijna blind was en niet meer goed hoorde, voelde hij het einde naderen, maar zijn wankele lichamelijke toestand had de scherpte van Croonen Seniors geest niet aangetast. ‘Tot de laatste dag werd hij wakker met de overtuiging dat hij de wereld kon veranderen’, meldde Peter Croonen vorige vrijdag bij het overlijden van zijn vader.

Met veel zin voor detail vertelde Louis Croonen tijdens het gesprek over zijn leven in het voetbal, slechts één van de vele podia waar hij in Limburg een hoofdrol gespeeld had. Opgegroeid in de mijncité van Winterslag belandde Louis Croonen op een dag in het bestuur van KFC Winterslag, één van de twee entiteiten die bijna 30 jaar geleden zou opgaan in KRC Genk, samen met Thor Waterschei. Toen de mijnen die met sluiting bedreigd werden in de jaren ’80 hun investeringen in de mijnclubs stopzetten, moesten die zelf op zoek naar middelen. Croonen Senior deed dat voor roodzwart.

Op een dag strikte hij via het Ministerie van Landbouw in de Bierenbond een shirtsponsor. Dat leidde tot de tekst op de truitjes: ‘Drink meer Melk’. ‘Om dat te vieren, nodigden we de directeur van de Boerenbond uit op een wedstrijd en daar werd een mooie foto gemaakt. Dat zorgde voor een groot schandaal in Brussel, want op die foto dronk iedereen Cristal Alken en geen melk. Dat heeft me nog een paar dure etentjes gekost in chique restaurants in Brussel om dat bij te leggen.’

Ook haalde hij een jaar Ford als shirtsponsor binnen. Geen toeval, want Louis Croonen was één van de mensen die de Ford fabrieken naar Limburg hielp halen en die daarvoor op vraag van de toenmalige gouverneur van Limburg, Louis Roppe, die aanvoelde dat de mijnen hun beste tijd gehad hadden en dat er nieuwe economische impulsen nodig zouden zijn, naar de Verenigde Staten was getrokken om daar bij de mensen van Ford te lobbyen. Met succes, zo bleek.

Peter Croonen
Peter Croonen© Belga Image

Jaren ’60

Croonen is een professionele duizendpoot geweest, geeft hij toe in het boek ‘De durvers van de jaren ’60‘ dat VRT-journalist Dirk Tieleman in 2013 uitbracht, met als ondertitel ‘kroongetuigen over de welvaartsstaat na de sluiting van Ford Genk.’

Hij brak zijn studies rechten af om geschiedenis te gaan studeren, met de bedoeling daarmee de journalistiek in te gaan, maar zijn thesis kreeg hij niet af na zijn legerdienst, hoewel hij zich dat had voorgenomen: ‘Maar ik zwom toen al in het werk. Ik ging aan de slag Uitgeverij Altiora te Averbode, de uitgeverij van de Vlaamse Filmkens en werkte daar twaalf uur per dag, waardoor die thesis is blijven liggen.’

Daarna werd Croonen PR van Het Belang van Limburg, richtte later eerst een huis-aan-huis blad op, De Koerier, probeerde zelf een krant uit de grond te stampen, maar De Krant mislukte. Daarna richtte hij in Genk in 1968 mee het eerste shoppingcenter van België op, een week voor dat in Woluwe opengaat. Later wordt hij adviseur van de grote baas van de bank Paribas, nog later tot 1985 commercieel directeur van de generale Bank. Intussen interviewde hij voor een lokale radio die hij zelf mee had opgestart vijftien jaar lang belangrijke mensen, voerde zelfs gesprekken over de onbevlekte ontvangenis, en de rol van Maria Magdalena.

‘Ik wilde bewijzen dat ik niet enkel een goede uitgever, manager, financier en manusje-van-alles was, maar ook een goed journalist. Ik heb er trouwens spijt van dat ik niet fulltimejournalist ben geworden.’ Hij zou ook in de jaren ’80 in het Nederlands en het Frans uitgebreide interviews afnemen met belangrijke captains of industry, zowel voor Trends als voor Tendances.

In 1985 wordt hij uitgever voor de Editions Mondiales, en leidt er gedurende elf jaar de Belgische bladen van het Franse bedrijf. HUMO is één van de pijlers. Ondertussen start hij nog mee VTM op, tot hij in 1995 adviseur wordt van Europees Commissaris Karel Van Miert, een job die hij vijf jaar vol houdt.

Het was allemaal mogelijk wegens de tijdsgeest. Na WO2 brak er een tijd aan van onbeperkte mogelijkheden, ook dankzij de snelle wederopbouw van Duitsland met Amerikaans geld van het Marshallplan. België profiteerden daar als belangrijkste handelspartner van West-Duitsland van: ‘Er heerste een prima investeringsklimaat. De politiek en het bedrijfsleven sloegen de handen in elkaar. Het waren nieuwe tijden. Er heerste een ongebreideld enthousiasme. Wie initiatief aan de dag legde, kreeg alle kansen. In de jaren ’60 lukte alles. Wie ondernam, slaagde.’

Genks succesverhaal

In 1988 fuseerden Winterslag en Waterschei. Aanvankelijk was Louis Croonen geen voorstander van de fusie. ‘Wij, met Winterslag, hadden dat niet nodig. We hadden geen schulden, we zaten in eerste klasse, terwijl Waterschei naar derde zou zakken. KS is toen tussenbeide gekomen en ik ben uiteindelijk bijgedraaid. Toen men me vroeg om in het beheer te komen, heb ik onmiddellijk ja gezegd.’

Op een zaterdagochtend in 2003 kreeg Croonen telefoon. Of hij om elf uur naar de spoedvergadering van de beheerraad wilde komen? ‘Toen ik binnenkwam, had de beheerraad beslist dat ik de leiding most overpakken. Na een halfuur zei men me: ga nu maar naar de perszaal, leg het ze maar uit.’

Met hulp van financieel directeur Filip Aerden zette Croonen de administratieve en financiële reconstructie in, hij zal drie jaar voorzitter blijven van de raad van beheer.

Het Genkse succesverhaal was ook goed voor de provincie, zegde Croonen: ‘Dat het goed ging in het voetbal, is voor de supporter die op zoek moest naar een nieuwe job na de sluiting van de mijnen, een signaal geweest dat het kon, succesvol zijn in Limburg. KRC Genk heeft Limburg mee vertrouwen gegeven. We geven nooit op, wij doen door. Met Peter aan de leiding zal dat niet anders zijn.

Voor Croonen stoelde het Genkse succesverhaal op drie pijlers: ‘Je moet een financiële organisatie hebben die correct is en opgevolgd wordt, een beheerraad die aaneenhangt en niet tegen elkaar strijdt. De derde pijler is een sterk sportief team. Op dat vlak denk ik met plezier terug aan Sef Vergoossen. Sef was niet alleen top als trainer, maar ook top als mens. Hij kon de boel goed samenhouden. Vaak vroeg hij me na de training mee een kop koffie te komen drinken met de spelers. Daar werden veel problemen opgelost.’

Toen zijn zoon Peter in 2009 in de beheerraad kwam, trok Louis Croonen zich terug. ‘Ik heb het volste vertrouwen in Peter, omwille van zijn karakter. Peter is een man die recht door zee gaat. Hij weet waar hij naartoe wil en daar daarheen met de overtuiging die de zijne is. Hij kan goed luisteren, vrij snel een diagnose stellen en dan tot he point overgaan naar het uitvoeren van die conclusies. Maar altijd con amore. Je moet er voor zorgen dat de mensen met wie je moet werken, je graag zien. Con amore, dat helpt altijd.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content