Klassiek: Groot talent op Midis-Minimes (* * * * )

Kleine concerten, grote ontdekkingen. Tijdens Midis-Minimes toonde pianiste Stephanie Proot dat ze bakken talent heeft.

Stephanie Proot? Bij de doorsnee concertbezoeker zal deze naam niet direct een belletje doen rinkelen, maar wie haar vanmiddag hoorde spelen tijdens een van de Midis-Minimes-concerten aan de Brusselse Zavel, zal haar niet gauw vergeten. Zo ook niet twee dametjes die na afloop met mij de stampvolle zaal van het Brusselse conservatorium buiten schuifelden: “Incroyable, du miracle, vraiment génial!” Het regende complimenten…

Met haar 24 lentes heeft Stephanie Proot al veel bewezen. Zo heeft ze al aan een twintigtal wedstrijden deelgenomen, “om bekendheid te krijgen, om podiumervaring op te doen”, vertelde ze bij Klara. Ze won Jong-Tenuto, Charlier, Cantabile, Dexia,… en trok naar het buitenland om zich daar te bewijzen. Talrijke meestercursussen volgden bij vermaarde pianisten/pedagogen als André de Groote, Leon Fleischer, Richard Goode en vele anderen. Momenteel treedt ze op in binnen- en buitenland, en vervolmaakt zij zich aan de Muziekkapel Koningin Elisabeth bij Abdel Rahman El Bacha, na conservatoriumstudies bij Levente Kende in Antwerpen. En je vraagt je af: wat heeft deze jonge vrouw in feite nog te leren?

Deze vrouw is ongetwijfeld een harde werker die van zichzelf geen half werk duldt. Wat ze doet, staat er. De opbouw van het muzikale verhaal dat ze vertelt is helder en doordacht, de verschillenden stemmen krijgen ieder hun kleur, de toon is aristocratisch en elastisch, de afwerking van iedere zin altijd secuur. Als ze fraseert doet ze dat zorgvuldig en met liefde. Razendsnelle loopjes zitten vol pit en temperament. Slechts heel zelden wordt er iets weggemoffeld… Het ritme zit mooi strak en tempo’s slabakken niet. En altijd is haar spel van de zuiverste expressie doordrongen. De schoonheid, intelligentie en kracht van haar spel hebben mij echt ontroerd.

Lichaam en geest lijken bij Stephanie Proot in perfect evenwicht . Als je haar ziet spelen merk je meteen die mooie houding aan de piano, die prachtige handen, mooi gevormd, pezig en toch sierlijk. Dan is er ook nog die opperste concentratie die ze uitstraalt: zij, de muziek, en het publiek. Een perfecte cirkel. Het publiek pikt dat bewust of onbewust ook op en gaat vanaf de eerste noot mee in haar verhaal. Proot dwingt alle aandacht als vanzelf af. De Sonate in fis op.2 van Johannes Brahms en de Polonaise in As op.53 “Héroïque” van Frédéric Chopin werden bijgevolg als snoep gesavoureerd.

Stephanie Proot is een eerlijke muzikante. Ze zet alles op alles om de muziek te dienen. Die inzet, voor zo’n kort middagconcert, kan alleen maar getuigen van bittere beroepsernst, en dat zal haar nog ver, héél ver brengen.

Greet Van ’t veld

Stephanie Proot speelt hetzelfde middagconcert nog op 2/8 in Waver (Maca-Minimes) en op 3/8 in Leuven (Zomer van Sint Pieter)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content