Een voetbaltrainer die, al of niet gedwongen, opstapt, wie kijkt er nog van op? De massale reacties op het vertrek van Arsène Wenger bij Arsenal geven dan ook aan dat er iets bijzonders aan de hand is, zegt François Colin.
Wenger nam vorige week het besluit aan het einde van het seizoen na 22 jaar afscheid te nemen van de Gunners. Het was ongetwijfeld de moeilijkste beslissing uit zijn carrière. Het bestuur had hem echter de duidelijke hint gegeven dat hij anders werd ontslagen. Een zesde plaats in het klassement op 33 punten van kampioen Manchester City en vooral het voor de tweede keer op rij mislopen van deelneming aan de Champions League waren er te veel aan.
Hoofdaandeelhouder Stan Kroenke adoreerde de Fransman en hield hem, ondanks de protesten van de supporters, al twee jaar de hand boven het hoofd. De Amerikaan had nu geen keuze meer. Steeds meer zitjes bleven leeg in het Emirates Stadium en veel fans weigerden uit protest hun abonnement voor volgend seizoen te verlengen.
Arsène Wenger had vorig seizoen na het behalen van de FA Cup een punt moeten zetten achter zijn carrière als manager van Arsenal. Hij verlengde echter zijn contract voor twee jaar om er in 2019 definitief mee op te houden.
Door nu aan te kondigen dat hij ermee stopt, hoopt hij – en de club – dat de fans weerkeren en zich weer voluit achter de clubkleuren scharen. Er staat de komende weken immers nog bijzonder veel op het spel. Arsenal moet zorgen dat het Europees voetbal afdwingt en als het enigszins kan in de kampioenenliga. Daarvoor moet de Europa League gewonnen worden. Met Atlético Madrid kregen de Gunners echter een bijzonder lastige tegenstander voor de voeten geschoven – de heenmatch in Londen eindigde op 1-1.
Diego Simeone, de trainer van Atleti, is in alle opzichten de antipode van Wenger. Voor de Argentijn staat het resultaat voorop. De manier waarop is volledig bijkomstig. De Fransman daarentegen staat voor artistiek, avontuurlijk en aanvallend voetbal. Samengevat: academisch voetbal. Hij werd dan ook niet voor niets ‘ le professeur‘ genoemd.
Toen de visionaire Elzasser in 1996 op Highbury neerstreek, had Arsenal in iets meer dan een jaar vier managers versleten. Het team stond bekend als ‘boring, boring Arsenal’ (saai, saai). De keuze voor Wenger verraste iedereen, want hij was op dat moment in Japan aan het werk bij Nagoya Grampus Eight en voordien slechts bij eerder bescheiden clubs als Nancy-Lorraine en Monaco aan de slag geweest.
De komst van Wenger was een schok voor de Premier League, die tot dan alleen Britse coaches had gekend. Hij veranderde het Engelse voetbal voor altijd. Gedaan met het verzetten van sloten bier en een diëtist stelde voortaan het menu samen. Na één van zijn eerste wedstrijden zongen de spelers ‘Wij willen onze Marsrepen terug’.
De aanpak loonde, want Arsenal werd drie keer kampioen en won vier FA Cups in de periode van het legendarische Manchester United van Sir Alex Ferguson. Hoogtepunt was het seizoen 2003- 2004 toen Arsenal ongeslagen bleef en het seizoen dus zonder nederlaag afsloot. Iets waar zelfs het Man City van Pep Guardiola deze jaargang niet in slaagde.
De verloren Champions Leaguefinale van 2006 tegen Barcelona betekende het einde van de grote successen van Wenger met Arsenal. Er volgden nog drie FA Cups, maar die werden toch eerder als troostprijzen beschouwd.
Wenger klampte zich vast aan zijn ideeën en slaagde er niet in zijn aanpak te vernieuwen. Met als resultaat dat de magie verdween. De mindere resultaten van Arsenal zijn echter niet alleen aan Arsène Wenger toe te schrijven. De concurrentie werd de voorbije tien, vijftien jaar zowel breder als sterker. Arsenal kon niet wedijveren met de quasi onbeperkte financiële middelen van de Rus van Chelsea en de Arabier van Man City. Ook de bouw van het nieuwe stadion remde de Gunners sportief af.
Arsenal staat nu voor de loodzware opdracht een opvolger te vinden voor een man die 22 jaar het sportieve beleid bepaalde en wiens invloed niet kan worden onderschat. De tv-scriptschrijver Laurence Marks noemde hem niet voor niets ‘de Sigmund Freud van het voetbal’.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
