Brussel, zondag 15 juli: de grote verzoening tussen ploeg en publiek

© BELGAIMAGE
Matthias Stockmans
Matthias Stockmans Redacteur van Sport/Voetbalmagazine en Knack Focus.

In aanloop naar het WK in Rusland nam de Belgische supporter een afwachtende houding aan, maar afgelopen zondag kwam een uitzinnige menigte de Rode Duivels fêteren in Brussel.

Er heerste wat twijfel over de organisatie van een huldigingsmoment op de Grote Markt van Brussel. Net zoals in 1986, toen België vierde eindigde op het WK in Mexico, zou deze gouden generatie daar gevierd worden. Vier jaar geleden, toen de Rode Duivels in de kwartfinales van het WK in Brazilië sneuvelden, werd dat idee ook al eens geopperd. Maar even snel weer afgevoerd: na de teleurstellende prestatie tegen Argentinië had deze ambitieuze lichting internationals weinig trek in een feestje. Er werd gevreesd voor eenzelfde teneur mocht de troosting tegen Engeland verkeerd zijn afgelopen.

Maar België won en eindigde zo derde – het beste resultaat ooit. In Brussel werden onze Rode Duivels zondagnamiddag dan ook onthaald door een uitzinnige menigte. Eerst mocht de hele delegatie op het middaguur langs het Koninklijke paleis, vervolgens ging het richting Kunstberg, vanwaar ze per open bus naar de Grote Markt geëscorteerd werden.

De Brusselse politie sprak van ongeveer 40.000 mensen langs het traject van niet eens een kilometer lang. Veel kinderen en vrouwen, allemaal getooid in zwart, geel en vooral rood. Moslima’s losten het creatief op met een hoofddoek in een van onze Belgische kleuren.

Paramilitairen hingen uit het raam van het gebouw waarin ze ‘verstopt’ zaten om beelden te kunnen maken met hun smartphone. Ook zij zwaaiden naar de spelers, die de geste geamuseerd retourneerden.

De spelers genoten vanop de bus met volle teugen. Het was een mooie compensatie voor de eerder beperkte Belgische opkomst in de WK-stadions zelf, iets waar Thibaut Courtois en andere Duivels ietwat kritisch op alludeerden tijdens het toernooi. De beste doelman van het WK komt daar echter mee weg, zijn naam werd meermaals luid gescandeerd. Ook die van Romelu Lukaku trouwens. De menigte werd daarbij slim in gang gezet door onze bondscoach Roberto Martínez, de Spanjaard is áltijd alert.

Symbolischer kan haast niet. Het Beursplein, waar amper twee jaar geleden nog tranen vloeiden van verdriet, was nu een oase van vreugde en verbroedering

Zelden hebben we in onze hoofdstad zo een positieve energie gevoeld als afgelopen zondag. Ondanks de mensenmassa hadden de ordediensten geen enkel incident te melden. Enkel de hitte eiste hier en daar zijn tol. Vooral bij de 8000 fans die al vanaf 12 uur onder een loden zon op de Grote Markt stonden te wachten op hun helden, die pas om 15 uur op het balkon van het Stadhuis zouden verschijnen. Gelukkig had het stadsbestuur ook grote schermen voorzien op het Albertinaplein en het Beursplein.

Symbolischer kan haast niet. Het Beursplein, waar amper twee jaar geleden nog tranen vloeiden van verdriet, na de terreuraanslagen in Zaventem en Brussel, was nu een oase van vreugde en verbroedering. Voetbal als verbindend instrument.

Freed From Desire knalde uit de speakers. Het ninetieshitje van de Italiaanse zangeres Gala groeide op dit WK uit tot het anthem van onze Rode Duivels. De Belgen zijn inderdaad eindelijk bevrijd van hun verlangen om met deze generatie op het wereldtoneel te schitteren.

Hoewel… het verlangen is eigenlijk opnieuw aangewakkerd. Zoals Axel Witsel vanop het balkon debiteerde: ‘Volgende keer staan we hier terug. Mét een beker.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content