‘Dat Marc Wilmots vader Courtois beschuldigt van lekken, is ronduit zielig’

‘Wat bezielde Marc Wilmots toen hij vorige week op de Franse betaalzender BeInSports de vader van Thibaut Courtois ervan beschuldigde de ploegopstellingen van de Rode Duivels gelekt te hebben?,’ vraagt François Colin zich af.

Was het een kreet om aandacht na de roemloze aftocht met Ivoorkust, dat onder zijn leiding voor het eerst sinds 2002 de WK-eindronde misliep? Of was het een late poging om de verantwoordelijkheid voor de EK-blamage tegen Wales door te schuiven?

Vader en zoon Courtois vonden in eerste instantie de beschuldiging zielig en wuifden deze achteloos weg, maar kwamen na een nachtje slapen op het, wat mij betreft, ongelukkige idee een rechtszaak voor laster en eerroof aan te spannen. Waarna de gewezen bondscoach Walter Van Steenbrugge onder de arm nam.

Een uitstekende keuze voor wie juridisch in nesten verzeilt, want de Bruggeling spreekt altijd met passie over recht en rechtvaardigheid en is op de koop toe een voetballiefhebber.

Om die laatste reden was de reactie van Van Steenbrugge op Radio 1 op z’n zachtst gezegd onbegrijpelijk. Hij noemde de lekken schadelijk voor de Rode Duivels omdat de tegenstanders daardoor de plannen van de bondscoach vooraf kenden en dat was onder andere belangrijk bij standaardsituaties.

Wie op basis van de samenstelling van een elftal kan afleiden hoe vrije trappen en hoekschoppen worden genomen, kan zich meteen aanmelden bij alle Europese topclubs. Zo’n genie was immers nog niet geboren.

De opstelling maakt wellicht wel duidelijk wat de tactiek zal zijn die wordt gehanteerd. Trainers, niet alleen Marc Wilmots maar allemaal, zijn paranoïde voor het bekend geraken van hun bedoelingen. Je reinste onzin. In het moderne voetbal, waarin tegenstanders tot vervelens toe bekeken en op het bot ontleed worden, weet elke topcoach wat hij kan verwachten. De laatste onzekerheid verdwijnt al helemaal als beide trainers een uur voor de aftrap verplicht zijn hun elftal op het scheidsrechtersblad in te vullen. Als er al een ‘surprise van de chef’ op voorkomt, blijven er zestig minuten over om bij te sturen.

Een paar decennia geleden, toen scouting van een opponent schaars en videobeelden niet voorhanden waren, kon er wekelijks met een tactische verrassing uitgepakt worden. Een dag voor de match werd desondanks steevast de basiself vrijgegeven. Geen enkele trainer zag er achteraf een oorzaak voor de nederlaag in.

Bijzonder gortig was dat Van Steenbrugge de schuld voor deze affaire bij de media legde. Wilmots had alleen de woorden van Franstalige journalisten overgenomen en Thibaut en Thierry Courtois moesten met hun klacht bij hen en hun collega’s, die de woorden hadden overgenomen, zijn. Dus als ik schrijf dat mijn Franstalige collega’s Pierre en Paul mij gezegd hebben dat u een dief bent, moet u niet bij mij maar bij hen zijn. Kortom, een journalist is niet verantwoordelijk voor wat hij zegt of schrijft.

‘Die Franstalige journalisten hebben ook hun deontologie’, opperde de meester. Ik mag het hopen. Die houdt echter voor dat je je bronnen geheimhoudt. Tientallen, honderden journalisten over de hele wereld hebben in de gevangenis gezeten omdat ze weigerden hun bronnen prijs te geven. In beschaafde landen heeft de pers het recht de informatie over tipgevers of klokkenluiders te beschermen.

Helemaal bedenkelijk is het totale gebrek aan collegialiteit van die Franstalige journalisten die aan Wilmots zouden verteld hebben wie de bronnen van hun collega’s waren. En het werd helemaal potsierlijk toen de meester beweerde dat het lekken van een ploegstelling een bewijs is van een gebrek aan vaderlandsliefde. Marc Wilmots vond inderdaad altijd dat de Belgische pers een verlengstuk moest zijn van zijn ploeg en daarom met hem moest samenspannen tegen ‘de vijand’.

Journalisten moeten in alle omstandigheden echter waarheidsgetrouw berichten en mogen geen feiten achterhouden. Dat is hun deontologie. Het doet denken aan het schitterende boek ‘ The first casualty is the truth‘ (het eerste slachtoffer is de waarheid) van Phillip Knightley over oorlogsjournalistiek. De stelling van Wilmots en Van Steenbrugge is die van alle generaals over heel de wereld. En aangezien voetbal oorlog is…

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content