Frank Van Laeken

‘Enige dat Lierse nog kan redden is scenario zoals dat van KV Mechelen 14 jaar geleden’

Frank Van Laeken Freelance journalist en auteur

Royal Antwerp Football Club speelt volgend seizoen opnieuw in de hoogste klasse van ons voetbal. Niet Lierse SK, dat nochtans op kop eindigde na de reguliere competitie. Ondanks die eerste plaats wordt de trainer, Eric Van Meir, brutaal opzijgeschoven. Voor de derde keer al in zes jaar tijd. ‘Grote baas Maged Samy heeft geen geduld. En ook geen voetbalverstand,’ vindt Frank Van Laeken. ‘Met hem ontweek Lierse destijds het faillissement. Zonder hem zou de club nu veel beter af zijn.’

Enige dat Lierse nog kan redden is scenario zoals dat van KV Mechelen 14 jaar geleden

‘Eric Van Meir ontslagen bij Lierse’, stond er maandag te lezen op sommige nieuwssites. Niet waar, liet Van Meir zelf al snel weten. ’s Anderendaags las je in de kranten dat Van Meir geen trainer meer zal zijn, maar dat er wel een functie voor hem wordt gezocht binnen de club. Intussen is bekend dat de samenwerking tussen Lierse en Van Meir wel degelijk is stopgezet. Peter Maes werd al genoemd als mogelijke opvolger. Een trainer met een klinkende reputatie, zeer zeker, maar ook met een navenant prijskaartje.

En bovendien: was Lierse niet net eerste geworden in de reguliere competitie? Alleen… die eerste plaats leverde de club niets op, want het waren Roeselare en Antwerp, de winnaars van de twee periodekampioenschappen, die een duel om de titel mochten uitvechten. Op het eind van elke periode sneuvelde Lierse in de laatste rechte lijn, waardoor het nu alleen nog play-off 2 mag spelen en volgend seizoen opnieuw in 1B zal uitkomen. En dat is slecht nieuws, precies twintig jaar na een van de grootste triomfen van de club.

Ik neem u even terug mee in de tijd.

Lierke Plezierke

25 mei 1997, tien voor vijf in de namiddag. Enkele duizenden meegereisde supporters van Lierse SK vierden feest op Sclessin. Hun club was voor het eerst in 37 jaar weer kampioen van België geworden. Totaal onverwacht.

Eric Van Meir
Eric Van Meir© Belga Image

De afwisselend harde en joviale hand van de trainer, Eric Gerets, was dat seizoen heel belangrijk op het Lisp. Net als een handvol goede buitenlanders, onder wie de Nederlandse keeper van Surinaamse afkomst Stanley Menzo en de Pool Andrzej Rudy.

Maar vooral plukte de provincieclub die zonnige zondag de vruchten van een schitterend en consequent jeugdbeleid. Basisspelers David Brocken, Dirk Huysmans, Bob Peeters, Ives Serneels, Karel Snoeckx en Nico Van Kerckhoven kwamen stuk voor stuk uit de eigen academie onder leiding van Marcel Vets, een man met een visie. Ook Carl Hoefkens speelde al geregeld mee, terwijl Jurgen Cavens en Hans Somers af en toe mochten opdraven in afwachting van hun definitieve doorbraak.

Het volksfeest was hartverwarmend. Het gezegde ‘Lierke Plezierke’ werd wekenlang in de praktijk omgezet. Binnenkort is het twintig jaar geleden, een eeuwigheid in het huidige voetballandschap.

Nadat in mei 1997 de laatste fles champagne was leeggespoten en de verschaalde, halfvolle pinten op de toog waren blijven staan, begon al de uittocht van de betere spelers en de trainer

Niemand misgunde de Lierenaars de vierde landstitel uit de clubgeschiedenis, ook al was het voetbalseizoen 1996/1997 zeker geen grand cru-jaar. Door het Bosman-arrest waren onze clubs leeggelopen: de betere landgenoten werden vervangen door tweede- en derderangs buitenlanders, het niveau van de competitie daalde zienderogen.

Ook Lierse ondervond dat. Nadat de laatste fles champagne was leeggespoten en de verschaalde, halfvolle pinten op de toog waren blijven staan, begon al de uittocht van de betere spelers én de trainer. In 1999 werd nog wel de beker gewonnen, een laatste stuiptrekking.

De club sloot dure spelerscontracten af en investeerde zwaar – té zwaar! – in het stadion. De verhoopte extra fans vonden hun weg naar het Lisp niet. De rondbuikige voorzitter Freddy Van Laer, een man die carrière had gemaakt in de transportsector, zag het node gebeuren. Ook zijn opvolger Gaston Vets kreeg de boel niet draaiende.

In 2005 was er dan ook nog de betrokkenheid van de trainer en enkele spelers in de omkopingsaffaire rond Zheyun Ye, beter bekend als ‘de gokchinees’. Toenmalig trainer Paul Put zou voor twee competitiewedstrijden 75.000 euro hebben mogen verdelen onder de spelers, met als opdracht: verliezen. Hij stelde voor alle zekerheid telkens een veredeld B-elftal op. De flamboyante nieuwe voorzitter Leo Theyskens – een man van woorden, niet van daden – kon het tij niet meer keren. In mei 2007, precies tien jaar na de titeltriomf, degradeerde Lierse SK naar de tweede klasse.

‘Kamelen niet toegelaten’

Het faillissement dreigde voor geelzwart. Maar op 15 november van dat jaar streek de Egyptische investeerdersgroep Wadi Degla Holding neer op het Lisp. Maged Samy werd de nieuwe grote man op het Lisp én bij FC Turnhout, toen in de derde klasse. In zijn zog kwam een reeks Egyptische ’talenten’ naar Lier en Turnhout afgezakt.

De bedoeling was duidelijk: jonge Egyptenaren laten bloeien en de beste spelers zo snel mogelijk met een serieuze meerwaarde doorverkopen. De eigen jeugd, jarenlang de grote kracht van de sympathieke volksclub, werd verwaarloosd, het project van jeugdcoördinator Marcel Vets zonder nadenken begraven.

Na de overname door Wadi Degla werd de eigen jeugd, jarenlang de grote kracht van de sympathieke volksclub, verwaarloosd, het project van jeugdcoördinator Marcel Vets zonder nadenken begraven

Financieel was Lierse SK dan wel gered, sportief werd de overname een regelrecht fiasco. Onder Samy kon de club in 2010 nog wel naar eerste klasse promoveren, maar de hoogdravende ambities werden nooit waargemaakt en in het seizoen 2014/2015 kwam het tot openlijk protest tegen het beleid van de Egyptische eigenaren.

Zondag 1 februari 2015 werden alle zitjes op de eretribune van het Herman Vanderpoortenstadion voorzien van een zelfklever: een tekening van een kameel met een schuine dikke rode streep erover en een al even vette rode cirkel errond. Een verbodsteken: kamelen niet toegelaten.

'Enige dat Lierse nog kan redden is scenario zoals dat van KV Mechelen 14 jaar geleden'
© Belga

Racisme? Eerder een noodkreet van mensen met een hart voor de club die het einde van de miserie nog niet in zicht zagen, want aan het eind van dat seizoen zakte Lierse ondanks alle Egyptische investeringen onherroepelijk naar tweede klasse, bijgenaamd ‘het kerkhof van ons voetbal’. In het seizoen 1996/1997, het kampioenenjaar, speelde Lierse voor gemiddeld amper 8.618 toeschouwers. In tweede klasse is dat aantal twee decennia later bijna gehalveerd. In de afgelopen reguliere competitie was Lierse bijna doorlopend koploper: gemiddeld 4.956 mensen wilden het meemaken. Niet echt overtuigend.

Een beetje goed nieuws, toch: vandaag sijpelen eindelijk weer jonge streekvoetballertjes door naar Lierse SK. Die worden opgeleid in een voetbalacademie in Tongerlo, waar de 71-jarige Fransman Jean-Marc Guillou de scepter zwaait, gewezen Frans international, maar vooral bekend van zijn Académie JMG, waarmee hij begin deze eeuw van die andere volksclub, SK Beveren, een Ivoriaanse dependance maakte.

‘Hoog Samy, kijk omhoog!’

Samy is als een kraker die de deur van het huis van Lierse heeft geforceerd. Het meubelstuk Van Meir verandert hij naar eigen goeddunken voortdurend van plaats

Zoals de meeste nieuwlichters in het Belgische voetbal – of ze nu afkomstig zijn van eigen kweek, of uit het buitenland zijn neergestreken met een zak vol cash – mist Maged Samy visie om het waar te maken. Dat probeert hij te compenseren door eigengereidheid, brutaliteit en hapsnapbeleid. In bijna tien jaar Wadi Degla/Samy kwamen elf trainers langs de voordeur binnen om niet zo lang daarna via een achterpoortje te worden buitengesluisd.

Anderhalf jaar was de langste periode dat een trainer het mocht proberen onder de Egyptische voorzitter. Drie keer komt de naam Eric Van Meir voor op dat lijstje: als gepromoveerde hulptrainer of als geprefereerde hoofdtrainer. Van Meir, in 1997 nog aan het feest als speler, ondervond dat loyauteit niet beloond wordt in het moderne voetbal.

Samy is als een kraker die de deur van het huis van Lierse heeft geforceerd. Het meubelstuk Van Meir verandert hij naar eigen goeddunken voortdurend van plaats. Van het huis blijft inmiddels weinig over. Het is uitgeleefd, de ziel is weg. Als Wadi Degla de stekker eruit trekt, is het rijp voor de sloop. En dat is zó verdomd jammer, voor een club met een mooie traditie.

Hoog Samy, kijk omhoog Samy, want dan word je lekker nat

Het uitzichtloze beleid van Samy werd eenenvijftig jaar geleden al onbedoeld in een briljante songtekst gebald door een man met een voornaam die klonk als die van een Egyptische farao. “Sammie / Kromme kromme Sammie / Dag Sammie / Domme domme Sammie / Kijkt niet om zich heen / Doet alles alleen / En vind de wereld heel gemeen”. En Shaffy zingt verder: “Sammie wilt met niemand praten / Maar toch voelt hij zich verlaten”. Of nog: “Sammie loopt maar door de nachten / Op een wondertje te wachten”.

Kortom: hoog Samy, kijk omhoog Samy, want dan word je lekker nat.

Soms is vroeger beter

Het enige wat Lierse nog kan redden uit de handen van een despoot met oogkleppen is een scenario zoals zich dat veertien jaar geleden afspeelde bij KV Mechelen, waar de supporters onder impuls van Mark Uytterhoeven de club konden redden. Helaas komt dat niet alle dagen voor en heeft Malinois een grotere achterban, al proberen diehard fans van Lierse SK de club nu wel nieuw leven in te blazen. Ze verzamelden zich onder de roepnaam ‘GeelZwart’, streven structurele betrokkenheid en inspraak van supporters na, en willen K. Lierse S.K. als traditieclub ‘bewaken’.

Supportersvereniging GeelZwart wil eigenlijk terug naar 1997. Een tijdperk waarin iedere neutrale voetbalfan Lierse zag als een sympathieke volksclub en niet als het speeltje van een buitenlandse eigenaar met kapsones

Het doel is dat Lierse op korte termijn een zelfbedruipende profclub wordt met een stabiel sportief beleid en een langetermijnvisie. Een familieclub met een sterke lokale verankering door community werking en een brede jeugdwerking met doorstromingsmogelijkheden naar het A-elftal. GeelZwart ziet op korte termijn twee mogelijkheden: als Lierse wordt verkocht, proberen actief te participeren, en als Lierse in faling gaat, dankzij crowdfunding zorgen voor een doorstart. Actief participeren in Wadi Degla wordt financieel niet haalbaar geacht en zal wellicht ook niet gewenst worden door Samy & co. Die dulden geen pottenkijkers, ook al hebben die het (wél) goed voor met de club.

Als je die doelstellingen van de supportersvereniging leest, wil men eigenlijk maar één ding: terug naar 1997. Niet direct om kampioen te worden in de Jupiler Pro League, maar naar een tijdperk waarin iedere neutrale voetbalfan Lierse zag als een sympathieke volksclub en niet als het speeltje van een buitenlandse eigenaar met kapsones. Soms is vroeger beter.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content