Genk-Anderlecht, 6 mei 2011: Frankie 1 – Ariël 0

© BELGAIMAGE
Pierre Danvoye
Pierre Danvoye Redacteur bij Sport/Voetbalmagazine

Elke week zet Sport/Voetbalmagazine een wedstrijd uit play-off 1 in de kijker door terug te blikken op een gelijkaardige affiche uit het PO1-verleden. Zaterdag is het Genk-Anderlecht.

Kevin De Bruyne naar Anderlecht! Paars-wit gaat aan het eind van het seizoen Romelu Lukaku verkopen aan Chelsea en daardoor de jackpot winnen. Een deel van de opbrengst gaan ze investeren om de roodharige jongen te transfereren. Ze zouden zelfs al een voorakkoord met Chelsea hebben, zodat KDB daar later naartoe kan.

Dat is het scenario dat op 5 mei 2011 gedetailleerd in de Vlaamse pers verschijnt. Geen toevallige timing, want de dag nadien staat er in play-off 1 Genk-Anderlecht op het programma. In Brussel is het menens. Sporting heeft de reguliere competitie afgesloten met een punt voorsprong op Racing, maar op de vooravond van deze wedstrijd staan de Limburgers drie punten voor op de hoofdstedelingen. Het is reeds de zevende speeldag en dus kan alvast deze conclusie getrokken worden: Anderlecht mag niet verliezen.

De directies zijn elkaar al in de haren gevlogen – met bijvoorbeeld een Dirk Degraen die verkondigd heeft dat hij er alles zou aan doen om de Bruyne nooit naar Anderlecht te laten vertrekken – en ook op de bank heerst er hoogspanning. Het is een confrontatie tussen Frankie Vercauteren en Ariël Jacobs. De eerste heeft het de tweede nooit vergeven dat die het pak van T1 heeft aanvaard nadat hij zelf was weggestuurd uit het Astridpark. Hij ziet Jacobs meer als een verrader dan als een loyale assistent.

Onze miserie is in de zomer al begonnen, tegen Partizan.

Guillaume Gillet

Nummer 10 voor Vercauteren

Eind maart, net voor het begin van die play-offs, ontving Vercauteren ons in zijn kantoor in het stadion om over het vervolg van het kampioenschap te praten. We hadden moeite om hem te geloven toen hij zei dat Anderlecht ‘een tegenstrever als een andere’ was, dat heel die historie ‘definitief achter de rug’ lag, dat hij er niet meer aan dacht en dat zelfs de meeste herinneringen ‘uit zijn geheugen gewist’ waren. Als je hem bezig hoorde, zou je gedacht hebben dat hij geen enkele ‘bijzondere vreugde’ zou voelen als hij kampioen zou worden, vóór Anderlecht. Dat leek nogal kras.

Vercauteren deelde wel enkele plaagstoten uit: ‘Anderlecht heeft maar één punt voorsprong op ons na dertig wedstrijden. Dat is niet normaal, de kloof zou veel groter moeten zijn. Zij hebben Romelu Lukaku, ze hebben Lucas Biglia, ze hebben geen twee maar drie spelers voor elke positie. Wij hebben Kevin De Bruyne, Elyaniv Barda en Thibaut Courtois, maar over hen sprak een jaar geleden nog niemand en niemand was in hen geïnteresseerd. En geen enkele club wilde Jelle Vossen hebben, zelfs Genk niet. Nu hebben we twaalf of dertien internationals, dat is te danken aan onze resultaten en onze prestaties. Vorig seizoen zaten er geen scouts, nu komen ze allemaal naar hier.’

21 januari 2018: Leander Dendoncker tackelt de bal uit de voeten van Alejandro Pozuelo.
21 januari 2018: Leander Dendoncker tackelt de bal uit de voeten van Alejandro Pozuelo.© BELGAIMAGE

Zonder te weten dat Genk kampioen zal spelen – in die fameuze match tegen het Standard van Dominique D’Onofrio – proeft Vercauteren al de revanche voor zijn ontslag in 2007. Negen keer werd hij kampioen met Anderlecht (als speler, assistent en hoofdcoach). Dat de tiende titel er niet gekomen is, dat steekt.

233 foute passes

Anderlecht, dat met Mbark Boussoufa in maart zijn beste speler heeft verkocht, loopt te hannesen tijdens de play-offs. En eenmaal je in de hoek zit waar de klappen vallen… Op die vrijdag 6 mei gaat het voor geen meter vooruit op de snelweg richting Limburg. Vertrek in Brussel om 17.45 uur, aankomst in Genk om 19.35 uur. Slechts 55 minuten voor de aftrap. De autobus zat vast in de files na een ongeval en raakte zelf ei zo na betrokken bij een kettingbotsing.

Nochtans begint het op het veld niet slecht. Paars-wit voetbalt goed in het eerste kwartier en creëert kansen. Maar in de achttiende minuut kantelt de wedstrijd. Jelle Vossen weet met een weldoordachte bal Silvio Proto te verschalken: 1-0. Het is de enige goal van de avond. Het staat nog niet vast wie kampioen zal worden, maar dat het Anderlecht niet zal zijn, daar twijfelt niemand meer aan, ook al is het nog geen mathematisch feit. Zes punten achterstand op de leider, met nog drie matchen te spelen: dat is ondoenbaar. Met spanning wordt op de reactie van Ariël Jacobs gewacht. In de bomvolle perszaal volgt een verrassing. Beide coaches drukken elkaar de hand. ‘Ik ben nooit goed geweest in wiskunde, maar als ik goed kan tellen, dan zijn er nog negen punten te verdienen en kunnen we Genk dus nog inhalen’ zegt de Diegemnaar, die er nog schijnt in te geloven. ‘We gaan dus alles op alles zetten. Ik vond dat de spelers van Genk vanavond bij momenten erg nerveus waren. Stress kan nog een grote rol spelen.’

Vercauteren doet alsof zijn neus bloedt wanneer sommigen hem wijzen op de goeie periodes van Anderlecht: ‘Dat moet je nuanceren, ik heb geen kansen gezien, alleen maar lange ballen die met wat geluk op het hoofd van Roland Juhász of Dalibor Veselinovic konden vallen.’

Over de wedstrijd zelf hoeven geen van beiden de wijsneus uit te hangen, want de cijfers zijn duidelijk: 233 verkeerde passes, waarvan 19 van Cheikhou Kouyaté, 18 van Guillaume Gillet, 17 van Sacha Kljestan, 15 van Matías Suárez

Kampioen zonder bal

Het is een echte rotavond voor Anderlecht: verloren, de laatste hoop op de titel weg, en dat is nog niet eens alles. Silvio Proto heeft bij gevaarlijk uitkomen op Jelle Vossen een breuk aan de voet opgelopen en is drie maanden buiten strijd. Uiteindelijk zal het paars-witte seizoen een aaneenschakeling blijken van tegenslagen en teleurstellingen. Dat wordt die avond (uitstekend) samengevat door Guillaume Gillet: ‘Onze miserie is in de zomer al begonnen, toen we de kwalificatie voor de Champions League misten door die strafschoppenserie tegen Partizan Belgrado. Nadien waren er de blessures van Jonathan Legear en Lucas Biglia en het vertrek van Jan Polák en Mbark Boussoufa. We hebben bijna de helft van onze ploeg van vorig seizoen verloren, dat is te veel. We waren te veel kwaliteit kwijt en moesten bijna elke week van systeem veranderen, dat kan nooit werken.’

Voor KRC Genk komt het wel allemaal goed. Enkele weken later speelt het op de valreep kampioen. Het was ook de ploeg die tijdens die play-off 1 het … minste balbezit had.

Genk-Anderlecht, 6 mei 2011: Frankie 1 - Ariël 0

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content