Legerbedden en soldaten in de voetbalkantine: hoe KV Woluwe-Zaventem te hulp schoot op 22/3

© BELGAIMAGE
Matthias Stockmans
Matthias Stockmans Redacteur van Sport/Voetbalmagazine en Knack Focus.

Exact één jaar geleden geraakte ook voetbalclub KV Woluwe-Zaventem, toen uitkomend in derde klasse B, betrokken bij de terreuraanslag op de luchthaven van Zaventem.

Dinsdagochtend 22 maart 2016, klokslag 7.58 uur. Het moment waarop de luchthaven van Zaventem, doorgaans een plek van dromen en verwachtingen, in amper enkele minuten tijd herschapen wordt in een inferno waar zelfs Dante Alighieri geen woorden voor zou vinden. Najim Laachraoui en Ibrahim El Bakraoui laten in de vertrekhal van Brussels Airport elk een bom ontploffen. Een derde, Mohamed ‘de man met het hoedje’ Abrini, doet dat uiteindelijk niet en ontsnapt. Mensen lopen ontredderd of verbijsterd naar buiten. Chaos maakt zich meester van de directe omgeving rond de luchthaven.

Enkele dagen na de aanslag waren de sporen van die chaos nog steeds te zien in de straten van Zaventem-dorp: bagagekarretjes doelloos geparkeerd in woonwijken of voor cafés. Een onwezenlijk zicht, als relicten van een apocalyps. Achtergelaten door de vele reizigers die in Zaventem vast kwamen te zitten nadat de luchthaven tijdelijk haar deuren sloot. Zaventemnaars boden gestrande toeristen onderdak, de gemeentelijke sporthal van het dorp werd opgevorderd als crisiscentrum. Ook voetbalclub KV Woluwe-Zaventem, vorig jaar actief in derde klasse B, schoot te hulp. De kantine en de kleedkamers werden ter beschikking gesteld. ‘De businessruimte op het bovenste verdiep diende als slaaphal en werd bewaakt door soldaten’, vertelt kantine-uitbaatster Marcella Annon. ‘Er werden massaal legerbedden en dekens aangerukt, in de kantine konden de reizigers ’s avonds een warme maaltijd eten en kregen ze ’s ochtends ontbijt. In de kleedkamers kon iedereen een douche nemen. De meesten bleven slechts één nacht, verantwoordelijken van Brussels Airport vonden snel oplossingen om te vertrekken vanuit andere luchthavens. In feite verliep alles zeer vlot. Ook de Zaventemnaars zelf kwamen spontaan hulp aanbieden. Door bijvoorbeeld toilet- en douchebenodigdheden te bezorgen. Het was hartverwarmend om zoveel solidariteit te zien. Het weekend erop ging onze thuiswedstrijd gewoon door, zonder specifieke veiligheidsmaatregelen. Het enige wat ik me herinner van die match is de minuut stilte. Maar echt veel volk komt er niet opdagen voor onze wedstrijden, ook toen niet.’

Niet uit angst, benadrukt Marcella. ‘Neen, van angst heb ik weinig gemerkt bij onze spelers of supporters. Het was en is toch vooral voor het luchthavenpersoneel een gevoelig thema. Zij moeten daar opnieuw werken, hé. Hier op de club draaiden de gesprekken in de weken na de aanslag voornamelijk rond ‘de man met het hoedje’, omdat die ongemerkt door heel het dorp was gewandeld toen hij vluchtte en nadien lang onvindbaar bleef.’

Nieuw bestuur

Het hoofdterrein en de kantine van KV Woluwe-Zaventem (in 2003 ontstaan uit een fusie tussen KVW Woluwe en KVK Zaventem) liggen op niet eens een halve kilometer afstand van de tarmac van Brussels Airport. In mei 2008 schoof een Boeing 747 bijna tot op het voetbalveld terwijl daar een wedstrijd bezig was en ontstond er even paniek vanwege ontploffingsgevaar. Een vliegtuigramp is bij Woluwe-Zaventem een concretere dreiging dan terrorisme. Ook geluidsoverlast is een issue in en rond Zaventem, vandaag meer dan ooit. Dat beseffen de bedrijven die aan de luchthaven gelinkt zijn maar al te goed. Niet voor niets prijken Brussels Airport en DHL al jaren als sponsor op de truitjes van KV Woluwe-Zaventem. Gisteren, op 21 maart, werd op het hoofdterrein van de club nog een benefiettoernooi georganiseerd voor luchthavenpersoneel en de diverse verenigingen die betrokken waren bij de hulpacties in de nasleep van de aanslag van 22 maart 2016.

Toch is de relatie tussen luchthaven en plaatselijke voetbalclub sinds de zomer van 2015 flink bekoeld. In juni 2015 kwam de club in handen van de Brusselse zakenpartners Nusret Yagan en Avgin Akinci, actief in de immobiliënsector. Ward Ceuppens, een lokale landbouwmagnaat die gedurende jaren flink wat geld pompte in Woluwe-Zaventem en als schepen ook steun genoot van de gemeente, had zijn droom verwezenlijkt: vanuit de provinciale reeksen promoveren naar tweede klasse. Maar zoals zo vaak bleek de ambitie de realiteit voorbij gehold. KVWZ werkte zich in de schulden en na één jaar tweede klasse (2014/15) degradeerden ‘de luchthavenboys’ alweer naar derde klasse. Samen met Ceuppens verdwenen een aantal lokale mensen uit het bestuur en zo ook de laatste linken met de luchthaven. Na de hervormingen in het Belgische voetbal komt de club dit seizoen uit in tweede amateurklasse B.

Communautair kluwen

Sportief is de club in vrije val en ook qua interesse vanuit de plaatselijke gemeenschap is het armoe troef. De nieuwe bestuurders worden aanzien als Brusselaars. Het feit dat de sympathieke en perfect tweetalige voorzitter Carolina Fidan (echtgenote van Akinci) vorig jaar ontslag nam deed het imago van de club weinig goed. Het sponsorcontract met Brussels Airport loopt dit jaar af en krijgt wellicht geen verlenging. Toch is de club dezer dagen financieel gezond, beweert Hayk Milkon, rechterhand van sterke man Nusret Yagan en sinds november vorig jaar hoofdtrainer: ‘We zijn sportief in vrije val en we zaten in de schulden, logisch dat bedrijven dan afwachtend reageren. Het is aan ons om eerst weer resultaten neer te zetten. We hebben het voordeel over voldoende eigen vermogen te beschikken om niet afhankelijk te zijn van enkele sponsors. Meneer Yagan ziet dit als een langetermijnproject en wil op vlak van jeugdwerking een rol van betekenis spelen in deze regio. Op dit moment zitten er zes spelers uit onze eigen jeugd in de A-kern, en dat is slechts een begin.’

Problematischer dan de financiële stabiliteit of de terreurdreiging is het communautaire gekissebis in en rond de club. Net zoals andere voetbalclubs in de omgeving verfranst Woluwe-Zaventem langzaam maar zeker. Aan nieuwe sterke man Nusret Yagan, wiens vier zonen bij KVWZ hun opleiding genoten, zal het niet liggen. ‘Hij staat erop dat iedereen zoveel mogelijk Nederlands spreekt’, zegt Milkon. Daartoe werd zelfs het initiatief genomen om op woensdagnamiddag gratis lessen Nederlands aan te bieden in de kantine aan de jeugdterreinen. Voor spelertjes én hun ouders. Met liefst 22 jeugdploegen bezit de club nog steeds een enorm potentieel, beseft ook Yagan, die door mensen binnen de club omschreven wordt als hardwerkend en goed bedoelend. ‘Zonder hem en Akinci was hier geen voetbalclub meer’, aldus secretaris Jaak Verheyen, een van de weinige oudgedienden bij Woluwe-Zaventem. ‘In feite moeten wij Zaventemnaars hen dankbaar zijn.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content