‘Met Vanhaezebrouck keert de hoop op romantiek terug in het Constant Vanden Stockstadion’

Met Hein Vanhaezebrouck hoopt Anderlecht weer aan te knopen bij zijn gekende huisstijl.

Vandaag om vier uur stelde Sporting Anderlecht zijn nieuwe trainer en diens staf voor. Dat het allemaal wat langer duurde dan gedacht of verwacht, komt omdat verschillende puzzelstukjes samengelegd moesten worden: het afscheid nemen van leden van de voorgaande technische staf, en het aantrekken van de mensen op wie Hein Vanhaezebrouck rekent om zijn werk goed te kunnen doen. Wie Vanhaezebrouck in deze fase van zijn carrière binnenhaalt, haalt niet zomaar een hoofdtrainer binnen, maar een gans project. Een sportief architect, met een team waarmee hij de verbouwing van het team wil doorvoeren. Makkelijk zal dat niet zijn, gaf ook interimtrainer Nicolas Frutos aan in een verhaal dat morgen in Sport/Voetbalmagazine verschijnt. Dat Anderlecht geen goed voetbal speelt, ondanks zo veel verzameld talent, noemde Frutos verontrustend. ‘Ik hoop dat de nieuwe trainer veel, heel veel tijd krijgt om dat op punt te zetten’, voegde hij er aan toe.

Met Vanhaezebrouck keert de hoop op romantiek terug in het Constant Vanden Stockstadion

Bij Gent lukte Vanhaezebrouck dat kunstje wel. Met een team dat het jaar tevoren play-off twee had gespeeld, behaalde hij al in zijn eerste jaar de titel. Vooral de manier waarop hij dat team, waar geen vedetten in rondliepen, naar zijn hand zette en dominant liet voetballen, sprak tot de verbeelding. Het was een verademing in een land waar de meeste trainers uit realiteitszin en zelfbehoud zweerden bij reactievoetbal. Het was van het Standard van Laszlo Bölöni in de jaren negentig, het Anderlecht van Tomislav Ivic begin jaren tachtig en het Club Brugge van Ernst Happel eind jaren zeventig geleden dat een Belgisch team thuis, uit en in Europa nog met zo veel lef zo hoog ging voetballen.

Los van de speelstijl en de resultaten hield Gent ook van Hein omdat hij een goeie methodiek had. Weinig trainers, gaf Michel Louwagie vorige week nog in Sport/Voetbalmagazine aan, slagen er in de theorie naar de praktijk om te zetten en wat ze in hun hoofd hebben naadloos te laten uitvoeren door de spelers waarover ze beschikken. ‘Als je zo’n goeie trainer heeft, laat je hem niet gaan’, voegde hij er nog aan toe. Het verklaart mee waarom Gent zo lang aan Vanhaezebrouck vasthield en niet aan een plan-B dacht, ook al groeide met het uitblijven van de sportieve resultaten de interne wrevel over het feit dat de trainer zich bij Gent met alles bemoeide, alles naar zijn hand wilde zetten en daar ook in slaagde. Een trainer die wint, heeft altijd gelijk.

Anderhalf jaar wachten

De manier van spelen, de uitstraling en het charisma van de trainer, die ook in Europa vlot zijn verhaal deed in het Engels en het Frans, naast het Nederlands, maakte dat Anderlecht Hein en zijn persoonlijkheid al langer wilde. Maar zo lang de resultaten in Gent goed waren en hij er gevolgd werd in zijn visie, kreeg het er hem niet weg.

Nu heeft het eindelijk de man waar al anderhalf jaar op gewacht werd. Al jaren wordt in het Astridpark, los van de resultaten, gemord over de kwaliteit van het voetbal. Te veel realisme, te weinig schoonheid. René Weiler deed dat af als voer voor romantici. Met Vanhaezebrouck keert de hoop op romantiek terug in het Constant Vanden Stockstadion. Niemand die er aan twijfelt dat de nieuwe trainer vanuit zijn methodiek en zijn overtuigingskracht binnen de kortste keren het elftal naar zijn hand zal zetten, en er voor zorgen dat de supportersschare die de afgelopen jaren zachtjes uitdunde, uit ongenoegen met het vertoonde spel, straks weer de handen op mekaar krijgt.

Als hij Anderlecht in Heinderland kan omtoveren, is hij zo in Zaventem, van waaruit vluchten vertrekken naar alle grote Europese voetbalsteden.

Dat ondanks de tegenvallende resultaten bij Gent Hein Vanhaezebrouck na elke wedstrijd nog de enige was die toegejuicht werd door de fans, is veelzeggend voor de uitstraling van de man. Het is iets waar pakweg Albert Stuivenberg, nochtans ook een adept en vaste aanhanger van dominant voetbal ook als het niet lukt, in Genk op dit moment alleen maar jaloers kan op zijn.

Bij Anderlecht hoeft Hein zich niet te bekommeren om de inrichting van het oefencomplex, de communicatie, de uitvoering van de transfers. Daarvoor heeft paarswit al een uitgebouwde structuur. De nieuwe trainer kan er zich in eerste instantie beperken tot zijn core-business, en tonen dat hij niet alleen met bescheiden voetballers een winnend en mooi team kan samenstellen, maar dat hem dat ook lukt bij een verzameling vedetten, persoonlijkheden en talenten waarvan sommigen ondanks de tegenvallende prestaties in gedachten al vertoeven in grotere competities.

Als hem dat dit seizoen lukt, kan hij aan een volgende etappe beginnen denken. Want er zit, op de mislukte uitstap naar Genk na, wel een lijn in Heins carrière. Van Kortrijk naar Gent en van Gent naar de westkant van Brussel. Als hij Anderlecht in Heinderland kan omtoveren, is hij zo (als de Brusselse ring niet vastzit) in Zaventem, van waaruit vluchten vertrekken naar alle grote Europese voetbalsteden.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content