Sport/Voetbalmagazine voorspelt: waar stranden de Rode Duivels en wie wordt de revelatie?

We legden onze redacteurs drie WK-vragen voor: (1) Hoe ver geraken onze Rode Duivels? (2) Welk land wordt de revelatie? (3) Naar wie of wat wordt het straks uitkijken in Rusland? Een antwoord op deze vragen leest u hier.

Jacques Sys

1. In de kwartfinale. Het zal al een succes zijn als ze zo ver geraken. Natuurlijk barst dit team van het talent maar het blijft veelal bij bevliegingen, er zijn de laatste jaren op collectief vlak te weinig stappen gezet. Terwijl dit toch de bedoeling was na het vertrek van Marc Wilmots en de komst van Roberto Martínez.

2. Uruguay. Er is een heel duidelijk systeem dat ervoor zorgde dat het zelfvertrouwen door de jaren heen steeds groter werd. Er is een ijzersterke verdediging en met Suarez en Cavani twee topaanvallers. Alleen ontbreekt de regisseur om beiden te voeden. Anderzijds is er de ervaring en sluwheid van bondscoach Tabarez.

3. Het optreden van de scheidsrechters. Er is veel kritiek geweest, benieuwd of de technologische middelen ook op het hoogste niveau voor zoveel discussie zullen zorgen. En sportief: de wedstrijden van Brazilië, het meest uitgebalanceerde team op dit WK.

Peter Mangelschots

1. Onze aanval speelt alvast de finale. Nu de verdediging nog.

2. Als Mo Salah tijdig weer aaneen gegroeid is, dan kan Egypte de revelatie worden. Anders zet ik mijn outsider-geld op Zwitserland.

3. De plezantste matchen zijn degene waarin de underdog de favoriet klopt. Ik kijk dus uit naar wedstrijden waarin het onderschatte land een redelijke kans maakt. Saudi-Arabië dat meteen Rusland beentje licht, IJsland dat Argentinië koud pakt… Misschien omdat wij Belgen daar ooit zo goed in waren. Nu is het eerder andersom, dus toch maar uitkijken voor overijverige Panamezen, anders zou mijn antwoord op vraag 1 snel achterhaald kunnen zijn.

Geert Foutre

1. Kwartfinales. Om verder te geraken heb je een coach nodig die een tactische meerwaarde geeft aan het team, en die zal de huidige bondscoach niet brengen. Hopen is het weer op individuele acties en in de omschakeling niet te veel steken laten vallen.

2. Toch Rusland. Een grote onbekende ook voor eigen volk, maar toch een haalbare loting én een sterk beloftevol middenveld dat, mits een goeie start, een boost kan krijgen en boven de verwachtingen (die bijna onbestaande zijn in eigen land) uitgroeien.

3. Of IJsland zijn sterk EK bevestigt. Na waarschijnlijk groepswinnaar Argentinië eindigen, moet kunnen. En dan…

Kevin Van der Auwera

1. Hoewel het moment ideaal lijkt voor deze gouden generatie om eindelijk echt potten te breken, zie ik eerlijk gezegd de Rode Duivels in de kwartfinales niet voorbij Brazilië geraken.

2. De revelatie van het toernooi wordt volgens mij Uruguay, dat groep A altijd moet winnen en daarna met Portugal ook een haalbare tegenstander kan loten.

3. Persoonlijk kijk ik vooral uit naar Argentinië: in de voorronde door het oog van de naald gekropen, maar altijd kandidaat-wereldkampioen. En voor Lionel Messi misschien wel de laatste kans op een wereldtitel.

Guillaume Gautier

1. Kwartfinales, waarin ze tegen Duitsland of Brazilië vallen. Nooit eerder slaagde België er in om zo een grootmacht -dit zijn de twee grootste kampioenen in de geschiedenis van het WK voetbal- uit te schakelen op een WK. Als we dan toch voor een exploot kunnen zorgen, schat ik dat eerder mogelijk tegen Duitsland dan tegen Brazilië.

2. Altijd moeilijk te voorspellen, niemand had vier jaar geleden iets gezien in Costa Rica. Een verrassende kwartfinales kan er komen uit de achtste finales tussen de winnaar van groep D en de tweede uit groep C. Peru, Denemarken, Kroatië, Nigeria of IJsland kunnen profiteren van een Argentinië dat nog in opbouw verkeert. Kroatië tip ik dan als favoriet.

3. Het is altijd interessant om volgen hoe een ‘middelmatig’ land erin slaagt om zijn stervoetballer te laten schitteren. Zoals Wales met Gareth Bale tijdens het EK 2016. Ik ben dus benieuwd hoe Mo Salah (Egypte), Christian Eriksen (Denemarken) en Sadio Mané (Senegal) het zullen doen. Als team kijk ik uit naar Mexico, dat imponeerde in de oefenmatch tegen België.

Alain Eliasy

1. België mag niet blij zijn met minder dan groepswinst en een kwartfinale tegen Brazilië of Duitsland. In principe wordt dat het eindpunt.

2. Nigeria en Senegal beschikken over zoveel talent dat ze het nu maar eens moeten tonen op een WK.

3. Het wordt uitkijken naar het Franse offensieve trio Griezmann-Giroud-Mbappe.

Steve Van Herpe

1. Met de wereldbeker in hun handen.

2. Colombia. Met in de verdediging de afgelopen seizoen bij Tottenham doorgebroken Davinson Sánchez, op het middenveld het creatieve geweld van James Rodríguez en Juan Cuadrado en de offensieve weelde, met naast Radamel Falcao en Carlos Bacca ook nog Luis Muriel en José Izquierdo. Bovendien zit Colombia in een groep zonder favoriet (met Polen, Senegal en Japan). Ik gok dat ze toch minstens zullen meegaan tot de kwartfinales.

3. Ik kijk uit naar de prestaties van de scheidsrechters. Hoe gaan ze om met de VAR en zetten ze meteen de toon door scherp op te treden tegen overtredingen? Ik hoop in ieder geval geen ziekenhuismatchen, zoals Brazilië-Colombia er vier jaar geleden één was, te moeten aanschouwen.

Frédéric Vanheule

1. Kan Roberto Martínez de Rode Duivels met ‘a touch of tactical genius’ voorbij Brazilië en/of Duitsland loodsen in de kwartfinales? We twijfelen sterk, vooral door de blessuregevoeligheid van de onmisbare verdedigers Kompany en Vermaelen, maar hopen even sterk dat Eden Hazard en Kevin De Bruyne samen met Romelu Lukaku ons het tegendeel bewijzen en tonen waarom we mogen dromen van meer.

2. Peru, zeker nu aanvoerder en topschutter Paolo Guerrero toch mee mag – ondanks zijn dopingproblematiek. Met hun enthousiasme én het countervoetbal waar ze garant voor staan onder bondscoach Ricardo Gareca moeten ze zichzelf kunnen overtreffen tegen Denemarken en Australië, om in de achtste finales eventueel op kandidaat-winnaar Argentinië te stoten.

3. De intrede van de videoscheidsrechter in Rusland. Het zorgt voor andere emoties en de recente ervaring leert ons dat het voetbal er niet noodzakelijk rechtvaardiger door wordt. De finale van de Confederations Cup een jaar geleden tussen Chili en Duitsland zorgde voor een flagrante blunder bij ref Mazic, door Gonzalo Jara na een duidelijke elleboogstoot tegen Timo Werner, slechts te bestraffen met geel in plaats van het terechte rood.

Matthias Stockmans

1. Als iedereen fit blijft, zie ik ons beter doen dan op het WK vier jaar geleden: een halve finale of finale dus. We zijn wijzer, ervarener en gewoon béter dan toen. Brazilië, Duitsland, Frankrijk en Spanje zijn dan wel nog sterkere teams dan wij, maar in één wedstrijd kan alles. Een cliché, maar for the sake of our own enjoyment, gaan we daar deze keer vrolijk in mee.

2. Ik verwacht wel wat van de Afrikaanse landen: Senegal moet de groepsronde kunnen overleven. Marokko is simpelweg een aantrekkelijke ploeg, met ‘Belgische’ smaakmakers als Carcela, Boussoufa en Dirar. Egypte heeft Mo Salah en Nigeria het bonkige centrale duo Ndidi-Mikel waar niemand graag tegen speelt. Bovendien zou het een symbolische fuck you zijn richting het racistische en extremistische deel van de Russische supportersclans.

3. Extrasportief: blijft het rustig in Rusland? Hooliganisme kan de feestelijke sfeer en verenigende kracht van een WK voetbal helemaal naar de vaantjes helpen. Sportief: Groep D en H hebben alles wat een WK zo mooi maakt. Totaal verschillende culturen en speelstijlen treffen elkaar, waarbij de waardeverhoudingen toch dicht bij elkaar liggen en niets valt te voorspellen.

Christian Vandenabeele

1. Minstens kwartfinale. Brazilië of Duitsland uitschakelen, zou een historische prestatie zijn, maar met een optimale teamspirit is het niet onmogelijk.

2. Misschien met meer hoop dan geloof, maar toch: Kroatië. Dat het talent van het voetbalgekke landje van niet veel meer dan vier miljoen inwoners twintig jaar na de derde plaats op het WK 1998 in Frankrijk eindelijk nog eens mag renderen.

3. Of het voetbal zal zegevieren en onsportiviteit (zogenaamde ‘professionele fouten’, judogrepen, elleboogstoten, schoppen en stampen…) afgestraft zal worden.

Pierre Danvoye

1. Ik zie de Rode Duivels er uitgaan in de kwartfinales. Zoals gewoonlijk, kan je bijna stellen. Een eerste of tweede plek in de poule moet makkelijk haalbaar zijn, net als in Brazilië en Frankrijk. Dan een demonstratie in de achtste finales, net als tegen de VS in 2014 en Hongarije in 2016. Om dan in de kwartfinales vast te stellen dat de echte kleppers een maatje te groot blijken. De conclusie: de mondiale subtop is simpelweg waar we thuis horen. En niet hoger. Marc Wilmots had gelijk.

2. IJsland. Zij zorgden voor frisse lucht op het voorbije EK, waarom zouden ze dat niet opnieuw kunnen bij hun eerste WK-deelname? Ze zijn het dunst bevolkte land ooit dat zich kon kwalificeren voor een WK. Als je hun kleurrijke supporterslegioen ziet en de naturel waarmee de spelers zich presenteren, krijg je toch de indruk dat het businessaspect van het voetbal nog niet helemaal tot daar geraakt is. Gelukkig maar.

3. Antoine Griezmann. Verkeerde de voorbije maanden in de vorm van zijn leven bij Atlético Madrid. Tot in de finale van de Europa League toe. Ook op het EK toonde Griezmann al dat de grote momenten hem inspireren tot grootse daden. Een topspits die speelt in een team dat ver zal meegaan, dat moet wel de topschutter van het toernooi opleveren.