20 zaken om te onthouden na Milaan-Sanremo

© BELGA
Jonas Creteur
Jonas Creteur Sportredacteur bij Knack.

De solerende Vincenzo Nibali won verdiend Milaan-Sanremo. Wat hebben we nog geleerd van de 109e Primavera? 20 zaken die u mag/moet onthouden.

1) Dat de voorheen vaak onderschatte Vincenzo Nibali (33) definitief bestempeld mag worden als de meest veelzijdige renner en een van de grootste van zijn generatie.

Met Milaan-Sanremo heeft hij nu én elk van de 3 grote rondes gewonnen (waarvan 2 keer de Giro) én 2 verschillende monumenten (eerder al 2 maal de Ronde van Lombardije). De renners die hem dat hebben voorgedaan? Felice Gimondi, Eddy Merckx en Bernard Hinault.

2) Dat je je als ‘ronderenner’, à la Chris Froome, heus niet alleen daarop (en op de Tour) moet concentreren om ook succesvol te zijn in eendagskoersen. En zelfs dé sprintersklassieker kunt winnen als je maar sterk bent én lef genoeg hebt.

Nibali werd zo de eerste renner die opeenvolgend de Ronde van Lombardije en Milaan-Sanremo wint sinds (de toenmalige ex-Vueltawinnaar) Sean Kelly in 1991/1992. En eerste ex-Tourwinnaar die triomfeert in La Classicissima sinds Laurent Fignon in 1989. Om naar uit te kijken: op 1 april start de Haai voor het eerst in de Ronde van Vlaanderen, en later ook in Luik-Bastenaken-Luik.

3) Dat Nibali ook de eerste Italiaanse winnaar van de Primavera werd sinds Filippo Pozzato in 2006 en de eerste Italiaan is sinds Francesco Moser en Beppe Saronni die de 4 grootste Italiaanse koersen (Giro, Tirreno-Adriatico, Ronde van Lombardije en Milaan-Sanremo) op zijn naam schrijft.

4) Dat Nibali’s zege vandaag op de frontpagina van de Gazzetta dello Sport bejubeld wordt met de titel ‘Un Uomo Solo a Sanremo‘. Hij was dan ook de eerste renner die solo over de finish kwam sinds Fabian Cancellara in 2008 en de eerste die een soloaanval vanop de Poggio afrondde sinds (de toen met epo volgetankte) Giorgio Furlan in 1994.

Nibali’s aanval op de Poggio was trouwens geen primeur: al in 2011, 2012 en 2016 demarreerde hij er al eens. In 2012 met Cancellara en Simon Gerrans in zijn spoor, maar die waren hem toen te vlug af in de sprint.

5) Dat Nibali er 6 minuten en 13 seconden over deed om de Poggio te beklimmen, 18 seconden trager dan Sagan/Kwiatkowski/Alaphilippe in 2017. Logisch, gezien de strakke tegenwind, maar nog altijd de 4e beste tijd van de laatste 10 jaar. Straf, want een groot deel solo afgelegd.

Even indrukwekkend: ondanks die inspanning, ook in de afdaling, legde de Italiaan de laatste 2 kilometer af in 2 minuten en 28 seconden, een gemiddelde van bijna 49 kilometer per uur.

6) Dat Nibali slim profiteerde van de passiviteit bij de achtervolgers. Met name tussen topfavorieten Peter Sagan en Michal Kwiatkowski. Die hadden de hele week met elkaars edelen delen gespeeld, via verbale prikken heen en weer, en deden dat ook zaterdag. Nibali kon zo, in het spoor van de Rai-tv-motor, een mooie kloof slaan, die volstond voor de zege.

De Italiaan, een ex-ploegmaat van Sagan bij Liquigas, was volgens de wereldkampioen zelfs de enige die “his balls” durfde te tonen. Nibali zorgde er zo voor dat deze Primavera in plaats van een van de saaiste edities ooit, een gedenkwaardige werd.

7) Dat Sagans tactiek – niet aanvallen zoals vorig jaar, maar wachten op de sprint – zich tegen hem keerde en dat hij zo na 23 monumenten er nog altijd slechts 1 heeft gewonnen (de Ronde van 2016). Opmerkelijk was vooral dat hij in de sprint pas als 5e finishte.

8) Dat Nibali de 294 kilometer tussen Milaan en Sanremo aflegde in 7 uur 18 minuten en 43 seconden. Met een gemiddelde snelheid van 40,21 km per uur werd het, door de strakke tegenwind, de traagste Primavera sinds 2001. Toen won Erik Zabel na 7 uur 23 minuten en 13 seconden, en overbrugde hij de 287 kilometer met een gemiddelde van 38,852 km per uur.

9) Dat mede door het trage tempo, en ondanks het regenweer in de eerste wedstrijduren, er 164 van de 175 renners finishten, of 94%.

Slechts 11 opgaves, waarvan bovendien het merendeel het gevolg van valpartijen, zoals van Mark Cavendish en André Greipel.

10) Dat door de trage snelheid en de passiviteit op de Cipressa en Poggio bijna alle snelle mannen, van de pure sprinters tot de machtssprinters, (bijna) voor de zege streden, op Cavendish/Greipel na.

Slechts één topsprinter moest afhaken door het voor hem te hoge tempo: Marcel Kittel, in zijn eerste Primavera.

11) Dat de Australiër Caleb Ewan met een zelden geziene voorsprong de sprint van de achtervolgers won. En op zijn nog altijd pas 23e getoond heeft dat hij meer is dan een pocketsprinter die eerder al een rit in de Vuelta/Giro en de Cyclassics in Hamburg won.

12) Dat je met één koersdag in de benen toch als 7e kunt eindigen in Milaan-Sanremo, zoals Michael Matthews bewees. Die startte zijn seizoen in de Omloop Het Nieuwsblad, crashte daar op het einde, hield er een schouderbreukje aan over, en reed tot de start van de Primavera geen énkele competitiekilometer meer.

13) Dat Julian Alaphilippe en Maximiliano Richeze een perfecte lead-out deden voor Quick-Stepsprinter Elia Viviani, maar die compleet stilviel en pas als 19e finishte. Waardoor Quick-Step, de klassieke ploeg bij uitstek, al sinds 2006 (toen met Pozzato) moet wachten op een zege in Sanremo. Ook omdat Philippe Gilbert zaterdag nooit in het stuk voor kwam.

14) Dat er wel degelijk een seingever (met een oranje vlag en luid fluitend) aan de rotonde stond waar Mark Cavendish viel. Weliswaar aan het begin van de rotonde, en niet erna, waar de gele bak stond waar de Brit op knalde. Een bak die – zeker op die plaats, in aanloop naar de Poggio – verwijderd had kunnen/moeten worden.

Al heeft Cavendish minstens evenzeer schuld aan zijn val, door zijn bruusk uitwijkmanoeuvre net voor het grote, allerminst onzichtbare, gele obstakel.

15) Dat er dringend (niet alleen zwarte) regenkledij moet worden gemaakt waarop je ook ziet voor welke ploegen de renners rijden.

16) Dat Jürgen Roelandts, ondanks zijn dienende rol bij BMC, voor de 4e maal in de laatste 6 jaar de beste Belg werd in Sanremo. En voor de 2e keer in 3 jaar in de top 5 eindigde, na een 3e stek in 2016.

De komende weken zal/moet hij ontdekken dat er meer in hem schuilt dan wat er de voorbije seizoenen bij Lotto-Soudal is uitgekomen.

17) Dat Jasper Stuyven, na al een 4e plaats in de Omloop Het Nieuwsblad en nu een 10e in Sanremo, klaar is om het kopmanschap bij Trek-Segafredo te dragen.

18) Dat Greg Van Avermaet, 17e, nog altijd geen blijk van hoogvorm gegeven geeft, en ondanks zijn voornemen om aan te vallen, opvallend passief was (of moest zijn) op de Poggio. In 11 deelnames aan de Primavera is hij nog altijd niet verder geraakt dan een 5e stek (2016).

19) Dat 6 renners uit de top 20 de ijzige en koude Parijs-Nice reden (onder wie Arnaud Démare en Alexander Kristoff op plaats 3 en 4), en 13 de warmere Tirreno-Adriatico (onder wie Nibali en Ewan).

20) Dat de VRT niet ver moet zoeken als het ooit een opvolger zoekt voor José De Cauwer, als co-commentator naast Michel Wuyts.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content