De atypische voorbereiding van Peter Sagan

© ATP/WENN.com
Jonas Creteur
Jonas Creteur Sportredacteur bij Knack.

Met de Omloop Het Nieuwsblad en Kuurne-Brussel-Kuurne start dit weekend het klassieke wielervoorjaar. Welke voorbereiding werkt het best? Een hoogtestage in de Sierra Nevada (Sagan) of koersen in de woestijn (Boonen)? Antwoord dit weekend.

Voor het eerst sinds 2012 en pas voor de derde keer sinds zijn profdebuut in 2007 reed Greg Van Avermaet dit jaar niet de Ronde van Qatar, wegens niet meer op de kalender. Toen dat nieuws pas eind december 2016 bekend raakte, leidde dat tot veel ongenoegen bij de ploegen. Die moesten in allerijl andere organisatoren aanspreken. Ook andere woestijnvossen als Tom Boonen, Alexander Kristoff en Mark Cavendish (samen goed voor 44 zeges in Qatar) vonden het jammer dat hun geliefkoosde race verdween. Want: een ideale voorbereiding op het voorjaar, door de vaak zeer intensieve waaieretappes. “De punch die je uit die ronde haalt, is met geen enkele koers vergelijkbaar”, aldus Cavendish.

Toch had de Tour of Qatar ook zijn tegenstanders: wegens té intensief, zo vroeg op het jaar, met oog op het latere voorjaar, én zelfs op het Belgische openingsweekend. En dus bleef Lotto-Soudal er de jongste jaren weg. Maar zij niet alleen: van de top tien van de Omloop Het Nieuwsblad 2016 had welgeteld één renner in de woestijn gekoerst: winnaar Greg Van Avermaet… Een compleet ander beeld in 2015: negen van de eerste tien in Gent hadden wél in Qatar gereden. Genuanceerder zijn de cijfers over de voorbije tien edities van de Omloop: zestien van de dertig coureurs die er op het podium eindigden hadden ervoor door het zand gestoven.

Geen must dus, de rittenwedstrijd in de oliestaat. Met de Rondes van Mallorca, Valencia, Algarve, Andalusië, de Haut-Var zijn er Europese alternatieven genoeg, maar ook in het Midden-Oosten, in Dubai en Oman.

Wel een constante: renners die aan de Omloop starten met gemiddeld zo’n tien à elf koersdagen, verspreid over twee kleine rondes. Uitzonderingen bij de winnaars: Filippo Pozzato in 2007 en Sep Vanmarcke in 2012 met amper vijf wedstrijddagen in de benen. Een keuze die Philippe Gilbert en Jasper Stuyven dit jaar ook maakten, met respectievelijk alleen de Ronde van Valencia en de Ronde van Algarve op hun programma. Boonen en Van Avermaet hielden het bij een traditionele aanloop met dertien en elf wedstrijddagen (San Juan en Oman/Valencia en Oman).

Andere weg

Peter Sagan voer, zoals vorig jaar, een totaal andere koers: slechts één vroege rittenwedstrijd (in 2016 San Luis, dit jaar de Tour Down Under), gevolgd door liefst 34 dagen zonder competitie. In die periode trok de wereldkampioen op hoogtestage naar de Sierra Nevada. Atypisch voor een klassieke renner, maar Sagans coach Patxi Villa veegt zijn voeten aan de traditionele wielerwetten.

Op de Sierra Nevada paste de wereldkampioen opnieuw het ‘Live High, Train Low‘-principe toe: slapen op 2320 meter, fietsen op zeeniveau, met heel gecontroleerde, niet té intensieve duurtrainingen van meestal zo’n vier uur. In de Omloop van 2016 rendeerde dat – zoals verwacht – nog niet helemaal (tweede, geklopt door Van Avermaet), Sagans geplande topvorm (met een maximaal rendement qua hematocriet en bloedvolume na de hoogtestage) kwam er pas vanaf de E3 Prijs/Gent-Wevelgem. Afwachten of het dit jaar evenveel succes oplevert.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content