Michal Kwiatkowski: ‘Ik de vervanger van Froome? Zo redeneer ik niet’

© BELGAIMAGE

‘Mijn sterkste punt is dat ik geen zwakke punten heb’, verklaarde Michal Kwiatkowski ooit. De uittredende winnaar van Milaan-Sanremo is opnieuw klaar voor een ouderwets spreidstand: van de Primavera tot Luik-Bastenaken-Luik via een terugkeer naar de Ronde van Vlaanderen.

Terwijl de temperaturen in onze contreien de ijskelder in duiken, flirt het kwik in Zuid-Portugal midden februari met de twintig graden. De belofte van het toeristische hoogseizoen hangt in de lucht, maar de stranden, beschut door spectaculaire rode kliffen met pijnbomen getooid, liggen er nog verlaten bij. In afwachting leggen de betere hotels coureurs te slapen, het peloton van de Ronde van de Algarve.

In het restaurant van het Victoria Sport & Beach Hotel in Albufeira schuiven na de eerste etappe renners uit vijf WorldTourploegen aan voor het buffetdiner. Yves Lampaert is de eerste om zijn bord boordevol te scheppen. Michal Kwiatkowski, grootverdiener maar de eenvoud en hoffelijkheid zelve, zal als allerlaatste aan tafel gaan, ruim na de klok van negenen en niet voor hij het bezoek uit België bijna een uur lang te woord heeft gestaan. ‘Ik kijk ernaar uit om weer bij jullie te komen koersen’, probeert de Poolse ex-wereldkampioen meteen de juiste snaar te raken. ‘In vergelijking met vorig jaar heb ik één wedstrijd aan mijn voorjaarsprogramma toegevoegd: de Ronde van Vlaanderen. Ik heb de Ronde gemist, ja. Zo’n fantastische wedstrijd en zo’n wielergek publiek. Ik heb ook de kasseien gemist, ik koers daar graag op.’

Milaan-Sanremo is vooral een erg frustrerende koers.

Michal Kwiatkowski

Vorig jaar liet je alle klassiekers in Vlaanderen links liggen. ‘Mocht de Ronde een week voor Luik worden gereden, was ik de eerste om aan de start te staan, maar nu is de combinatie niet mogelijk’, vertelde je toen.

MICHAL KWIATKOWSKI: ‘De kalender is niet veranderd en mijn hoofddoel dit voorjaar is opnieuw Luik, maar ik ben weer een jaar ouder en heb wat meer ervaring. Ik heb veel geleerd uit de Ronde van het Baskenland vorig jaar. Ik had het daar heel zwaar in de overvloedige regen en eindigde ver in het klassement. Maar twee weken later in de Ardennen voelde ik me echt goed. Ik dacht: misschien is dat de manier waarop ik het moet aanpakken. Niet te veel aan het Baskenland denken en er gewoon de nodige trainingskilometers en klimmeters opdoen. Die benadering maakt het mogelijk om daags voordien de Ronde te rijden.’

Met de bedoeling te winnen?

KWIATKOWSKI: ‘Toch zeker als team. Met Gianni Moscon, Ian Stannard en Dylan van Baarle kunnen we als Team Sky in de Ronde altijd op winst mikken. De moeilijkheid voor mij wordt dat ik de Ronde zal rijden zonder andere kasseiklassieker in de benen. Maar ik denk dat het moet kunnen. Ik heb wat ervaring met de kasseien van in mijn tijd bij Quick-Step, vóór 2016. Ik ga nog een parcoursverkenning inlassen, ook om het materiaal te testen en op punt te stellen. En er is nog iets dat door mijn hoofd speelt: in 2016 won ik Harelbeke ook zonder enige kasseivoorbereiding. Het is een kwestie van de juiste mindset te creëren: klaar zijn voor de oorlogen, in de overwinning geloven en er simpelweg voor gaan. Hopelijk lukt me dat die dag.’

Mikken op de Ronde betekent ook je conditiepiek vervroegen.

KWIATKOWSKI: ‘Niet per se, ik denk op langere termijn. Net als verleden jaar wil ik mijn topvorm bewaren voor in de Ardennen, ik zal de dingen niet overhaast versnellen omwille van de Ronde. Maar vorig jaar kwam de vorm ook vroeger dan verwacht. Ik had niet gedacht dat ik de Strade Bianche zou winnen en die twee weken in Italië in maart zo goed zou zijn. Ik kopieer nu exact mijn aanpak van vorig jaar, via Valencia en de Algarve, en als de topvorm opnieuw vroeger wil komen dan verwacht, is die altijd welkom.’ ( lacht)

Evenwicht gevonden

Vorig jaar viel op dat je voor het eerst in je carrière op een constant hoog niveau presteerde, terwijl je voordien dikwijls toesloeg als niemand je verwachtte en, omgekeerd, door het ijs zakte als je topfavoriet was.

KWIATKOWSKI: ‘Misschien won ik niet zo heel veel wedstrijden, maar ik deed heel het jaar mee voor de overwinning. Alleen over mijn vorm op het WK was ik niet gelukkig, vandaar ook dat ik dit seizoen de Vuelta zal rijden in aanloop naar Innsbruck. Het is als sportman o zo moeilijk om je manier van voorbereiden te vinden, om je lichaam te begrijpen, om te vatten hoe je eigenlijk de Strade gewonnen hebt of waarom je na twee weken Tour naar huis moest, zoals in 2015. Je moet altijd de tijd nemen om achterover te leunen en na te denken: wat ging er goed, wat ging er fout? Met die ervaring kun je kleine veranderingen aanbrengen en een evenwicht proberen te vinden tussen trainen en koersen. In 2017 heb ik dat gevonden. Zo’n evenwicht is heel delicaat. Als je over de jaren heen mijn leven en mijn wedstrijdkalender bekijkt, zul je merken dat ik telkens maar kleine wijzigingen heb aangebracht.’

Wat gaf de doorslag bij het vinden van dat evenwicht?

KWIATKOWSKI: ‘Ik benader mijn trainingen nu op een andere manier. Vroeger had ik de neiging om mezelf telkens tot het uiterste te drijven, iedere training opnieuw. Ik was in zekere zin té gemotiveerd, belandde in een vicieuze cirkel en dacht dat ik alleen maar wedstrijden kon winnen als ik nog intenser trainde en in de winter nog vroeger herbegon dan een ander. Dat uitte zich al begin 2015, toen ik ook vrij vroeg in vorm was en iedereen beweerde dat ik wellicht de beste wereldkampioen zou worden sinds Tom Boonen. In 2016, na mijn transfer naar Team Sky, was het nog extremer en had ik mijn conditiepiek al te pakken begin januari, terwijl ik met Luik-Bastenaken-Luik in mijn hoofd zat. Ook met mijn gewicht was ik extreem bezig. Begin 2016 stond ik veel scherper dan begin vorig jaar, of dan nu. Maar toen mijn lichaam in de knoop lag, overtraind raakte en voortdurend ziek werd, sloeg de weegschaal de andere kant uit. Ik was het evenwicht kwijt. Een seizoen duurt lang en als je van februari tot oktober op een hoog niveau wilt presteren, moet je goed weten wanneer je rust moet nemen of wanneer je een kilo mag winnen of verliezen. Uiteindelijk zijn we maar mensen, geen robots.’

Hoe diep heb je gezeten?

KWIATKOWSKI: ‘2016 was echt een moeilijk jaar. Het zwaarste moment was misschien wel de Vuelta. Ik had hoge verwachtingen, was ervan overtuigd dat alle gezondheidsproblemen achter me lagen. Ik stond zonder stress aan de start. Maar dan kreeg ik te kampen met een rugprobleem en moest ik naar huis. Om zot van te worden.’

Ga je dan te rade bij een mental coach?

KWIATKOWSKI: ‘Neen, voor mij is eigenlijk iedereen in mijn nabije omgeving een beetje mental coach, ik werk niet echt met iemand specifiek. Het helpt voor mij te praten met mijn vriendin, mijn ouders, mijn trainer Tim Kerrison, mijn vrienden… Ook had ik het geluk dat de hele staf van Sky me zo hard bleef steunen. Niemand zei: ‘Hij heeft zo’n dik contract gekregen. Dat hij het nu maar vlug oplost, want we zijn hier niet mee opgezet.’ We hebben veel gepraat en lessen getrokken. Ik besef nu dat je niet alleen je kracht moet gebruiken, maar ook je brein. Harder trainen betekent niet altijd slimmer trainen. Ik maal nu minder kilometers af dan vroeger. Ook ben ik begin 2017 verhuisd naar Nice. In mijn periode bij Quick-Step en zelfs nog in 2016 verbleef ik altijd in Calpe, maar Nice is een betere omgeving. Ik heb er altijd ploegmaats om mee te trainen, er is altijd iemand van de staf om te helpen met het materiaal, de weersomstandigheden zijn perfect, er zijn heel wat beklimmingen in de buurt, de luchthaven is vlakbij…’

De moeilijkheid wordt dat ik de Ronde van Vlaanderen zal rijden zonder andere kasseiklassieker in de benen.

Michal Kwiatkowski

Vijf monumenten

Dit voorjaar is je grote doel Luik-Bastenaken-Luik, vertelde je. Wat trekt je zo aan in die wedstrijd?

KWIATKOWSKI: ‘Van de drie Ardennenklassiekers ligt Luik me het best, ook al is de Amstel de wedstrijd waarin ik mijn mooiste uitslagen behaalde ( onder meerwinst in 2015, nvdr). Luik is de zwaarste van de drie en ik hou ook van die finish. Ik was al twee keer dicht bij de overwinning ( derde in 2014 en 2017, nvdr) en dat is wat me zo hongerig maakt om die leemte in mijn palmares op te vullen. Het is niet zo dat ik als kind naar Liège zat te kijken. Nooit eigenlijk. Weet je dat ik in het begin erg met die wedstrijd heb liggen worstelen? Bij mijn eerste deelname ( in 2012, nvdr) haalde ik niet eens de finish. Het is een beetje zoals met Milaan-Sanremo. Bij mijn eerste deelname ( in 2013, nvdr) lag ik er al af op de Turchino en ben ik afgestapt bij de tweede bevoorrading. Het jaar nadien ben ik opnieuw afgestapt.’

Nochtans is de Primavera de makkelijkste klassieker om te rijden, zo luidt het cliché, maar ook wel de moeilijkste om te winnen. Wat maakt het zo moeilijk?

KWIATKOWSKI: ‘Er zijn voortdurend zoveel renners die op hetzelfde moment op dezelfde plaats willen zitten. Het is zo moeilijk om juist gepositioneerd te zitten voor de capi en de Poggio. In de laatste 20, 30 kilometer heb je ook geen kans om nog iets recht te zetten als je tegenslag kent. Je gaat op weg voor ruim 290 kilometer, 260 kilometer kan alles perfect gaan, dan komt de stormloop naar de Cipressa, gebeurt er een valpartij, is alles voorbij en moet je weer een jaar wachten. Daarom is het zo’n unieke maar ook zo’n frustrerende koers. Ieder moment kan er van alles gebeuren. Je kunt de koers ook nooit echt helemaal controleren. Niemand kan 300 kilometer op kop rijden.’

Volgens je ploegleider Servais Knaven ben jij een van de weinige renners in het huidige peloton die in staat zijn alle vijf de monumenten te winnen. Wil jij met je carrière Philippe Gilbert achterna, met zijn #striveforfive?

KWIATKOWSKI: ‘Ik weet niet of ik ze alle vijf kan winnen. Tot nu toe heb ik alleen nog maar Sanremo gewonnen, het is dan ook heel moeilijk om al aan vijf te denken. Roubaix reed ik nog nooit, maar ik zal er zeker ooit aan de start staan. Tot zolang is het moeilijk om in te schatten of ik daar kan winnen. Het is in het wielrennen vooral belangrijk dat je open staat voor nieuwe motivatiebronnen. Het zou mooi zijn mocht winst in de vijf monumenten ooit het doel worden. Momenteel inspireert Luik me het meest, maar ook in Sanremo, Vlaanderen en Lombardije zou ik er graag altijd staan.’

Lange termijn

Tot wat voor renner wil jij uitgroeien? Die vraag is zowat de rode draad door je carrière, zo veelzijdig ben je.

KWIATKOWSKI: ‘Waar ik de jongste tijd op training vooral naar streef, is een betere klimmer en tijdrijder te worden. Zeker na mijn seizoen 2017. In de cols en de tijdritten in de Tour vond ik de bevestiging dat ik op dat vlak progressie kan boeken. Dat motiveert me heel erg. Ooit zou ik graag een GC-rider willen worden, een renner die zijn seizoen kan aanpakken met het eindklassement van een grote ronde in gedachten.’

Over enkele maanden mag je in de Tour misschien al voor het eindklassement gaan, mocht Chris Froome niet mogen starten.

KWIATKOWSKI: ‘Dat is niet de manier waarop ik redeneer. Ik hoop dat Chris erbij kan zijn en die zaak van in de Vuelta vorig jaar zo snel mogelijk opgelost kan worden. Ik ben er echt niet mee bezig wie er bij zal zijn of wie niet. Uiteindelijk is het enige wat telt hoe je jezelf voorbereidt.’

Je ploegmaat Geraint Thomas liet optekenen dat hij de Tour aan het voorbereiden is alsof hij de kopman is. Vorig jaar maakte er in de Tour niemand zoveel indruk als jij. Zou jij niet de logische (mede)kopman zijn?

KWIATKOWSKI: ‘Dat is alleen maar speculatie. Ik ben nu echt gefocust op Luik en het eerste deel van het seizoen.’

Wat als de ploeg je in die rol duwt?

KWIATKOWSKI: ‘Om te beginnen werkt het zo niet, alles verloopt in overleg met de renner. Bovendien zal het niet gebeuren. De planning en de doelen voor een seizoen stel je in de winter op, je kunt ze niet zomaar vlug vlug helemaal veranderen. En ook, als je kopman wilt zijn in een wedstrijd als de Tour, de Vuelta of de Giro, moet je jezelf eerst bewijzen. Je moet eerst bijvoorbeeld Parijs-Nice of de Tirreno of de Dauphiné winnen, ‘kleine grote rondes’ zoals ik die noem. Dat is de volgende stap.’

Ben je bereid daarvoor de klassiekers te laten vallen?

KWIATKOWSKI: ‘Dat zien we dan nog wel. Tot nu toe bleek dat niet nodig. Het klopt dat mijn voorbereiding op de klassiekers me niet echt toelaat om aan de Tirreno of het Baskenland te denken. Mijn enige kansen om voor een eindklassement te gaan in het voorjaar zijn in theorie Valencia en de Algarve, alleen wil ik niet zo vroeg in vorm zijn ( daags nadien behaalt Kwiatkowski zijn eerste van twee ritzeges in de Algarve om zich ook tot eindwinnaar te kronen, nvdr). Maar ik hoop na Luik opnieuw de omschakeling te kunnen maken, met een hoogtestage, de Dauphiné en de Tour. Vorig jaar draaide dat goed uit. En dan neem ik er de Vuelta bij, voor het eerst twee grote rondes in één seizoen: een pak rittenkoersdagen en een sprong in het onbekende. De eerste stap nu is mezelf bewijzen. Laten zien dat ik met de beste klimmers en met de beste tijdrijders kan wedijveren. Daarvoor werk ik aan mijn klim- en tijdritcapaciteiten. Als ik dan voel dat ik een wedstrijd als Parijs-Nice of de Tirreno kan winnen, zal ik er zeker voor gaan. Maar ik bekijk het op langere termijn.’

Hoeveel tijd geef je jezelf?

KWIATKOWSKI: ‘Ik heb vorig jaar mijn contract bij Sky tot eind 2020 verlengd. Precies om op lange termijn te kunnen denken. Aan de ene kant duurt een seizoen heel lang, maar aan de andere kant vliegen de jaren voorbij. Ik wil dus niet iedere twee, drie jaar van ploeg veranderen om weer alles vanaf nul te moeten heropbouwen. Ik heb vier mooie jaren bij Quick-Step gehad, nu zal ik er minstens vijf bij Sky blijven. Ik moet niet bezig zijn met de cijfers of wat dan ook in mijn contract, kan me rustig concentreren op mijn trainingen en mijn doelen en ben omringd door de beste klimmers en tijdrijders ter wereld.’

‘Tegen Sagan krijgen mijn zeges meer betekenis’

Je versloeg vorig jaar in Sanremo Peter Sagan, zoals je dat eerder deed in de Strade Bianche in 2014 en de E3 Harelbeke in 2016. Je bent zijn zwarte beest.

MICHAL KWIATKOWSKI: ‘Zo zie ik het niet. Het is altijd een plezier om tegen Peter te koersen. Doordat het tegen zo’n grote renner was, hebben mijn overwinningen ook meer betekenis gekregen. Peter maakt andere renners groter als ze winnen tegen hem. Ik was zo blij dat ik hem kon volgen op de Poggio vorig jaar. Geweldig eigenlijk dat we in hetzelfde tijdperk kunnen koersen. We rijden nu al heel lang tegen elkaar. De eerste keer moet in de Nations Cup geweest zijn ( in 2007, nvdr) in Grudziadz, 40 kilometer van mijn thuis in Torun. Ik won, Peter was tweede. Hij was toen nog veeleer mountainbiker, waardoor het voor mij op de weg makkelijker was om met hem te concurreren dan nu.

‘Toen we vorig jaar samen onderweg waren naar de Via Roma, heb ik een mentaal voordeel gecreëerd. Ik wist dat er een grote verantwoordelijkheid op hem rustte en dat hij erg belust was op de zege. Hij was de wereldkampioen, had Sanremo nog niet op zak én had bij Bora niemand in het peloton voor een eventuele groepssprint. Julian Alaphilippe had snelle mannen achter zich bij Quick-Step, ik had Elia Viviani. Peter stormde met meer dan 50 kilometer per uur naar de finish om het peloton af te houden, terwijl ik relaxed was en alleen maar naar hem en niet naar het peloton hoefde te kijken. Op die manier kon ik aan mijn sprint denken en een manoeuvre voorbereiden. Ik weet dat Peter een heel dynamische aanzet heeft. Hoe dichter bij de finish hij de sprint zou beginnen, hoe kleiner mijn kans werd. Daarom liet ik een gaatje vallen. Zo lokte ik uit dat hij de sprint iets vroeger inzette. Hij dacht allicht dat we zijn wiel nooit meer te pakken zouden krijgen. Bovendien krijg je na 300 kilometer koers een nivellering in de sprint. Eén centimeter verschil bleek uiteindelijk voldoende.’

Michal Kwiatkowski: 'Ik plan dit jaar een pak rittenkoersdagen, dat is een sprong in het onbekende. Zien of ik met de beste klimmers en tijdrijders kan wedijveren.'
Michal Kwiatkowski: ‘Ik plan dit jaar een pak rittenkoersdagen, dat is een sprong in het onbekende. Zien of ik met de beste klimmers en tijdrijders kan wedijveren.’© BELGAIMAGE
Michal Kwiatkowski klopte Peter Sagan en Julian Alaphilippe vorig jaar in Sanremo.
Michal Kwiatkowski klopte Peter Sagan en Julian Alaphilippe vorig jaar in Sanremo.© BELGAIMAGE

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content