‘Op mijn vijfde verklaarde ik al dat ik later voetballers wilde verzorgen’

© KOEN BAUTERS

Voetbal is passie. Dat geldt evenzeer voor vrouwen. Om de twee weken laten we een vrouw aan het woord die de sport met overgave beleeft. Deze week: Leen Van Damme (34), al ruim tien jaar deel uitmakend van de medische staf van Waasland-Beveren.

‘Ik groeide op tussen drie broers, maar ik was eigenlijk als meest obsessieve met voetbal bezig. Ik keek bijna alles van de Champions League, van het Manchester United in de periode van Ole Gunnar Solskjaer en Paul Scholes weet ik bijna alles. Tussen mijn twaalfde en zeventiende heb ik zelf gespeeld bij de Sinaai Girls.

‘Op mijn vijfde verklaarde ik al dat ik later voetballers wilde verzorgen. In het middelbaar was het voor mij ook evident dat ik kinesitherapie zou volgen, nadien had ik dan het geluk dat ik mijn stage bij David Bombeke, mijn huidige vennoot in Rev.training, kon beginnen werken. Zo kwam ik bij Red Star Waasland terecht, toen nog in tweede klasse. Op mijn 23ste ging ik voor het eerst mee naar de trainingen en matchen. Ik heb er nooit bij stilgestaan dat ik als vrouw in een mannenwereld actief was en ik heb er nooit problemen mee gekend. Ik denk wel dat ik mij onbewust wat harder opstelde, om zeker niet over mij heen te laten lopen.

De meeste spelers zien me als one of the boys, er wordt met mij evenveel gezeverd.’ Leen Van Damme

‘Het is belangrijk dat voetballers voelen dat wij er zijn om hen te helpen. Want het is natuurlijk delicaat: soms zwijgen ze over hun pijntjes uit angst dat ze dan bijvoorbeeld niet geselecteerd worden voor de match. Maar veel hangt af van de communicatie met de trainer. Met sommigen heb je constant overleg, andere trainers vragen daar minder naar. Soms kan er druk gelegd worden om een belangrijke speler klaar te krijgen. Het is aan ons om de verschillende opties duidelijk te communiceren.

‘Vorig seizoen hebben we mogen ondervinden welk verschil het maakt als de resultaten goed zijn. Onder Philippe Clement kenden we een sterke periode en dan is er sowieso minder geklaag, of merk je dat er minder blessures zijn. We voelden al in de voorbereiding dat het goed zat: de organisatie was top, de spelers voelden zich gewaardeerd. Maar je mag ook niet vergeten dat we voor het eerst een basis hadden die al enkele jaren samenspeelde.

‘Als kine ben je een vertrouwenspersoon. Ik probeer empathisch te zijn, maar je mag hen ook niet altijd bevestigen in de negativiteit. De meesten zien me als one of the boys, er wordt met mij evenveel gezeverd en ik heb me daarbij nooit onrespectvol behandeld gevoeld. Een persoonlijke band met spelers heb ik nooit. De dag dat je mij met voetballers in een discotheek zou zien, is er iets serieus mis. Zelfs toen we promoveerden naar eerste klasse, ging ik niet mee feesten. In een revalidatie leer je sommige mannen goed kennen, maar je weet ook: zodra ze fit zijn en mij niet meer nodig hebben, verdwijnt dat contact. Ik vind dat prima zo.

‘De voetballer als luie atleet, vind ik iets te cliché. Ik werk bij BMC met wielrenners en die hebben een andere mentaliteit dan voetballers, maar ik vind dat je hen niet mag vergelijken. In het wielrennen werk je enkel met de toplaag: om bij die elite te geraken, moet je al een enorme prof en atleet zijn. Als wielrenner kan je ook perfect een wedstrijd uitrijden met bijvoorbeeld een enkelverzwikking, als voetballer lukt dat niet. De komedie op het veld hoort voor een stuk bij het spelletje. Soms loop ik ook trager of sneller het veld op voor verzorging, afhankelijk van de omstandigheden.

‘Op vlak van belasting is de Premier League verschrikkelijk. In Spanje worden er evenveel matchen gespeeld, maar er wordt minder zwaar getraind en de competitie is volgens mij minder fysiek. Vedetten als Lionel Messi kunnen soms een wedstrijd aan vijftig procent spelen, met dan een vijftal versnellingen die volstaan om beslissend te zijn. Ik ben een gigantische fan van de atleet Cristiano Ronaldo. Een atletische voetballer zal voor mij altijd een streepje voor hebben op een pure voetballer. Ik heb bijvoorbeeld ook enorm veel respect voor Romelu Lukaku, die op zijn 24ste al zoveel bereikte dankzij heel hard te werken aan zichzelf.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content