Kaveh Rezaei (26) verhuisde van Charleroi naar Club Brugge, dat met Sofyan Amrabat (22) ook nog een middenvelder naar het Jan Breydelstadion haalde.
Het was een mooie dag in juni, vorig jaar, en de journalist van Voetbal International werd met open armen ontvangen in het huis van Nordin Amrabat. De ingelijste voetbalshirts aan de muur vertelden zijn voetbalsprookje. Hij speelde bij de amateurs van Huizen en stond twee jaar erna in de basis bij PSV, waarna hij aan rondreis door Europa begon: Kayersispor, Galatasaray, Málaga, Watford… In de huisbioscoop hingen nog meer shirts. Onder anderen van Lionel Messi, ingeklemd tussen het textiel van Cristiano Ronaldo en Gareth Bale. ‘Middelmaat komt er hier niet in’, lachte de 30-jarige winger, die zich naar zijn broertje Sofyan richtte. ‘Zie je die muur daar, Souf? Die heb ik gereserveerd voor jouw shirts als je straks met Feyenoord in de Champions League speelt. Ja, hij is klaar bij FC Utrecht en moet nu een stap maken. Je wil toch naar Feyenoord, Souf?’
De toen 20-jarige middenvelder van Utrecht, die in de belangstelling van nog andere Nederlandse topclubs stond, keek bedeesd. ‘Ja, ik denk dat ik als speler en qua persoonlijkheid goed bij Feyenoord zou passen, maar ik vind het belangrijk dat de clubs er samen uitkomen zonder gedoe. Ik ben opgegroeid bij Utrecht, die club heeft me alle kansen gegeven. Ik wil op een goede manier vertrekken.’ Dat gebeurde ook. De landskampioen betaalde vier miljoen voor de twintiger, die voor vier seizoenen tekende. Martin van Geel, technisch directeur in De Kuip, was in de wolken. ‘Een heel talentvolle speler, met naast voetballende ook grote fysieke kwaliteiten. Ook dáárom past hij bij Feyenoord.’
Maar T1 Giovanni van Bronckhorst was niet meteen geneigd om te sleutelen aan zijn driehoek op het middenveld, het seizoen ervoor de sleutel naar de titel. Karim El Ahmadi bleef het ritme bepalen en was, samen met luitenant Tonny Vilhena, het hart en de longen van de ploeg. Ook aanvallende middenvelder Jens Toornstra bleef in De Kuip, waar hij het seizoen ervoor clubicoon Dirk Kuijt uit de ploeg had gespeeld. De jonge Amrabat, stand-in op de drie posities, moest wachten op blessures en schorsingen: 19 basisplaatsen, waarvan 6 in de Champions League, en 12 invalbeurten, vaak zelfs als rechterflankverdediger /middenvelder. Het zal ook Ivan Leko, die dit seizoen op de rechterflank veel moest puzzelen ( Ivan Tomecak, Dion Cools, Emmanuel Dennis), niet ontgaan zijn.
Amrabat wilde meer spelen en klopte geregeld aan bij Van Geel en Van Bronckhorst, wat hem volgens Voetbal International intern het imago van ‘lastige jongen’ opleverde. Na het vertrek van El Ahmadi (Al-Ittihad) zou hij meer speelkansen krijgen, dacht de Marokkaanse international, die op het voorbije WK tegen Iran mocht invallen, tot Feyenoord verloren zoon Jordy Clasie opnieuw in de armen sloot. Zijn tijd in De Kuip zat erop. Conclusie: een mislukt huwelijk. Net zoals dat van… Ruud Vormer in Rotterdam. En kijk.
