Het lijkt wel een hype geworden de jongste jaren: elke eersteklasser die zichzelf respecteert vertrekt ná de eindejaarsfeesten spoorslags richting het zonnige zuiden, meestal wordt Spanje de eindbestemming. Een enkeling bivakkeert zelfs in Qatar… om zich te presenteren aan de Arabische oliesjeiks?

Wie mag er allemaal mee? Een nuchter mens zou denken: de spelersgroep, de technische en medische staf en klaar is kees. Want het kostenplaatje lijkt aanzienlijk. Niets is echter minder waar. Het krioelt er van teammanagers, videoanalisten, koks, deejays, ballenrapers en hier en daar ook een chauffeur. Vergeten we de persverantwoordelijken niet. Eén club heeft er zelfs twee aan boord, maar ze heten daar dan ook ‘directeur communicatie’. De bestuurlijke top mag uiteraard niet ontbreken. We ontwaarden zelfs een ontslagnemende preses aan een Iberisch hotelzwembad. Op de voorpagina’s van een paar kranten mochten de argeloze lezers foto’s aanschouwen van een voorzitter en zijn algemeen manager. Die allebei, uitgedost in spelersoutfit, aan de rand van het oefenveld deden alsof ze konden voetballen. Bij diezelfde club noteerden we ook zes (!) hulptrainers. Waaronder ene Van Zwam (weggeplukt uit de albums van Nero?).

Toegegeven: zo’n oefenkamp zal wel degelijk zijn nut hebben. Om de conditie van de groep op te vijzelen. Om de teambuilding te optimaliseren. Om het spelsysteem te verfijnen. Vraag is of dit telkens moet gepaard gaan met een complete volksverhuizing. Vorig jaar was KV Kortrijk de uitzondering op de regel en ging trainen aan de Belgische kust. Dit van enige originaliteit getuigend initiatief resulteerde aan het einde van de rit alleszins niet in een sportief fiasco…