‘Een Belgisch middenveld in Dortmund? Het zou zeer opmerkelijk zijn’

De aantrekkingskracht van Borussia Dortmund, de zeer aparte beleving, het neemt steeds meer internationale dimensies aan, zegt Jacques Sys.

Drie en een half uur voor de aftrap van de wedstrijd tussen Borussia Dortmund en Hannover 96 stapt een man met zijn zoon en dochter naar het stadion. Ze zijn allemaal getooid in geel en zwart. Het regent, het is koud en ongezellig, maar ze stralen net voor een nieuw voetbalfeest van geluk: Borussia blijft een vluchtroute uit een sinistere werkelijkheid.

Maar niet alleen mensen uit het Ruhrgebied dompelen zich graag onder in de kolkende ambiance van het Signal Iduna Park. Twee uur voor de wedstrijd zoekt een auto met Belgische nummerplaat naar een plaats op een parking. Het zijn voetbalsupporters uit het West-Vlaamse Sint-Eloois-Winkel. Net zoals voor iedere match ook een hele horde Engelse supporters naar Dortmund afzakt. En dat niet alleen omdat tickets daar goedkoper zijn dan voor matchen in de Premier League. De aantrekkingskracht van Borussia Dortmund, de zeer aparte beleving, het neemt steeds meer internationale dimensies aan.

In deze omgeving had Hans Vanaken zijn carrière kunnen verderzetten. De Zwitserse trainer van Borussia, Lucien Favre, zag hem perfect in zijn systeem functioneren. Sterker zelfs: hij vond Vanaken de ontbrekende schakel. Maar de transfer ging niet door. Zo voetbalde Vanaken vorige zaterdag niet voor 81.365 toeschouwers met Borussia tegen Hannover 96, maar trok hij zondag met Club Brugge naar KV Oostende, voor 7010 toeschouwers. Een groter verschil in beleving kan er niet zijn. Een meer uiteenlopend decor om je grenzen te verleggen al evenmin.

Niemand die dit beter ondervond dan Axel Witsel. De komst van Favre, die streeft naar combinatievoetbal en huivert bij het wapen van de lange bal, bleek een zegen voor de middenvelder die zichzelf als het ware als voetballer heruitvond. Witsel verdeelt niet alleen het spel van achteruit en laat anderen beter voetballen, hij infiltreert als het kan, hij recupereert en dirigeert, hij legt de ballen niet alleen breed, maar zoekt ook de diepte. Zoals Witsel dat deed in zijn beginperiode bij Standard. Witsel speelde alle competitiewedstrijden, velen zijn verbaasd over de manier waarop hij in het hoge tempo meegaat. Het heeft, zo gaf hij in een interview toe, gedeeltelijk ook te maken met zijn verblijf in China waar zijn lichaam niet tot het uiterste werd gedreven.

Juist voor die transfer werd Witsel hier en daar verketterd en als een door geld verblinde voetballer zonder ambitie neergezet. Bij Borussia Dortmund komt hij gemiddeld aan 88 balcontacten per match. Hij is het hart van de ploeg, de Keizer van Dortmund. Zou zijn aanwezigheid en succes geen doorslaggevende factor zijn voor Thorgan Hazard om op het einde van het seizoen van Borussia Mönchengladbach naar Dortmund te trekken? Ook op die overgang dringt Lucien Favre aan. Niet uitgesloten is dat hij dan weer de piste Vanaken bewandelt. Een Belgisch middenveld in Dortmund, het zou zeer opmerkelijk zijn.

Of je nu voor de eerste of de tiende keer een thuiswedstrijd van Borussia Dortmund bezoekt, het grijpt je steeds weer naar de keel. Indringend hoe vanuit de gele muur, de illustere staantribune met 25.000 plaatsen, telkens weer een orkaan van toejuichingen opstijgt en hoe de geel-zwarte vlaggen negentig minuten wapperen. Ook zaterdag, tegen Hannover 96 toen Borussia aarzelend begon maar de in degradatienood verkerende tegenstander na de rust oprolde. Met Witsel als een van de scharnieren, minder opvallend dan anders, maar altijd aanspeelbaar en constant in beweging.

Nooit, zegt hij, heeft hij zich in zijn carrière beter gevoeld dan daar. Je merkt het al tijdens de opwarming. De gedrevenheid, de gebondenheid en verbondenheid met zijn ploegmaats, het valt niet te overzien.

Twitter: @JacquesSys