Het scheelde niet veel of de verongelukte Emiliano Sala speelde in onze competitie.
Het eerste seizoen van Emiliano Sala bij Nantes, in 2015/16, is matig. Eenendertig wedstrijden, zes miezerige goaltjes. Dat is weinig.
Maar het is genoeg om de interesse te wekken van Olivier Renard en Standard, die op zoek zijn naar een vervanger voor Ivan Santini, die naar het Stade Malherbe is vertrokken van Caen, de ex-club van Emi.
De transfer van de Italiaanse Argentijn naar Sclessin zit tot de laatste seconden van de zomermercato in de pijplijn, maar door tijdsgebrek komt het er uiteindelijk niet van. De Rouches richten zich van de weeromstuit op twee andere profielen, die ook de moeite waard zijn: Orlando Sá en Ishak Belfodil.
Deze winter kruisten de wegen van Santini en Sala elkaar opnieuw. Volgens die eerste tenminste, die in La Dernière Heure bevestigt dat de Buebirds van Cardiff twijfelden tussen twee voetballers met een gelijkaardig profiel. Maar het is wel degelijk Emiliano die in Wales een contract tekent voor drie jaar en half, voor een bedrag van ongeveer 17 miljoen euro.
Hoewel hij eerst wat weigerachtig staat tegenover het idee om naar een ploeg te gaan die met de degradatiezone flirt, besluit Salagol toch om zijn droom na te jagen om in de Engelse eerste klasse te spelen.
‘Hij sprak er niet zoveel over, maar het is niet moeilijk te raden dat het een kampioenschap was dat hem aantrok’, fluistert Karim Fradin, die zich zelf in een Engelse verblijf mocht verheugen in de periode 1999-2003 bij Stockport County.
Half januari werd de transfer afgerond door Willie McKay, een invloedrijke maar ook gecontesteerde makelaar, tegen wie in het verleden al meerdere rechtszaken liepen. De clan-McKay, waartoe ook zijn zonen Jacken Mark behoren, organiseerde de vliegreis van Nantes naar Cardiff. Zijn betrokkenheid en zijn verantwoordelijkheid in deze tragedie werden al aangekaart door de entourage van Emiliano Sala.
