Van het mondaine Monaco naar de rode arbeidershuisjes van Leicester. Van de kelder in de Ligue 1 naar de geneugten van de Premier League. In enkele maanden tijd is het universum van Youri Tielemans grondig veranderd. Ontmoeting met de Rode Duivel die tot volle wasdom aan het komen is.
Bij elk interview met een Rode Duivel die over Het Kanaal speelt, is het decor min of meer hetzelfde. Een villa in XXL-formaat of een meetingruimte die bewaakt wordt door een lid van de persdienst. Het contrast met Leicester City, dat doorgaans lak heeft aan de codes van de Premier League en zich redelijk down-to-earth gedraagt, is opmerkelijk. Zij beseffen dat het uiteindelijk maar om voetbal gaat. Tegen beter weten in proberen The Foxes, Engels landskampioen in 2016, dus hun imago van bescheiden clubje in stand te houden. Op het parkeerterrein van het oefencomplex staan de zware bolides nochtans ook rijen dik opgesteld. Leicester werd bovendien opgeslorpt door de globaliserende voetbalwereld. Vraag maar aan de spelers, die op een mechanische manier een tekstje afdreunen in het Thai om de eigenaar uit Thailand (King Power) en duizenden Aziatische fans te plezieren. De sfeer binnen de club is niettemin nog gezellig familiair. Bij Youri Tielemans, sinds begin februari aan de slag in de East Midlands, kan het geluk niet op. ‘Elke dag besef ik hoeveel meeval ik heb’, aldus Tielemans. ‘Ik leid een goed leven, heb een job die ik graag doe en kan veel tijd spenderen met mijn gezin.’ Woorden van een jongen van 21 jaar die de laatste jaren aan spiermassa heeft bijgewonnen, maar nog altijd met een babyface rondloopt. ‘Ik klaag niet! Het is goed om er schattig te blijven uitzien.’ ( grijnst)
Tielemans straalt. En daar hebben zijn twee assists (tegen Brighton en Watford) en eerste doelpunt (tegen Fulham) voor Leicester City zeker iets mee te maken. Gary Lineker, de bekendste vertegenwoordiger van de stad Leicester, sloeg de Belg al na enkele huppelpasjes op Engelse bodem zelfs bijna tot ridder.
We hadden geen beter moment kunnen kiezen voor een gesprek.
YOURI TIELEMANS: ‘Ja. ( lacht) En ik hoop dat het blijft duren…’
Waarom loopt het nu zo lekker voor jou?
TIELEMANS: ‘Het geheel klopt. De ploeg speelt goed en ik word omringd door gasten die allemaal goed kunnen voetballen. Het enige wat ik moest doen was mij aanpassen aan deze nieuwe omgeving.’
Je lijkt bevrijd te voetballen. Past het Engelse voetbal beter bij jou dan het Franse?
TIELEMANS: ‘In Frankrijk is er minder vaart in het spel en draait het meer om het fysieke. In de Premier League is iedereen constant in beweging en zijn de ruimtes groter. Ik heb ook het geluk dat er bij ons een aanvaller rondloopt die in elk gat duikt. ( Jamie Vardy, nvdr) Je mag er zeker van zijn: hij ruikt elke opening. Makkelijk voetballen met zo’n speler. Ik moet alleen de bal bij hem krijgen…
‘Ons systeem met een verdedigende en twee offensieve middenvelders is er ook op gericht om aan te vallen. Omdat ik hoger gepositioneerd sta, word ik minder beknot in mijn vrijheid. Ik kan in het laatste kwart van het veld naar eigen goeddunken spelen. Aan mij om dan te kiezen: de laatste pass geven of zelf de trekker overhalen.’
GEEN CASINOBEZOEKER
In 2016 won Leicester de titel, maar het is een familiale club gebleven.
TIELEMANS: ‘Ja. En door het tragische voorval van enkele maanden geleden ( voorzitter Vichai Srivaddhanaprabha stierf op 27 oktober 2018 bij een helikoptercrash net buiten het stadion, nvdr) zijn alle werknemers nog dichter naar elkaar toe gegroeid. De solidariteit tussen de mensen die de clubeigenaar gekend hebben, is er alleen maar groter op geworden. Het effect is zelfs merkbaar op het veld. De voorzitter heeft zo veel betekend voor de club dat elke match hulde aan hem gebracht wordt. De fans maken integraal deel uit van de Leicesterfamilie. In het stadion geven ze ons hun passie door.’
Allicht een verademing ten opzichte van Monaco?
TIELEMANS: ‘Het verschil is inderdaad groot. Maar je weet wat er jou te wachten staat als je bij Monaco tekent. Je gaat er niet voetballen voor de sfeer. De club wordt thuis én op verplaatsing weliswaar gesteund door een vaste harde kern – dat wordt niet genoeg benadrukt – maar over het algemeen loopt het stadion slechts af en toe vol.’
Een voetballer heeft toch een zekere opwinding nodig om zich te overtreffen?
TIELEMANS: ‘In een kolkende sfeer spelen hoort bij de job. Druk, topmatchen, volle stadions: daar houden voetballers van. Zelfs uitgefloten worden kan goed aanvoelen. ( lacht) In zulke situaties komt de persoonlijkheid van een speler naar boven en onderscheidt een topper zich van de rest.’
Volgens de Engelse pers is Leicester bereid om een klein fortuin, zo’n veertig miljoen euro, te betalen om jou bij Monaco los te weken. Op sociale media reageerden veel supporters al enthousiast. Hoe ga jij om met die publiciteit?
TIELEMANS: ‘Het flatteert mij. We zien wel wat er komende zomer gebeurt, nu maak ik me daar niet druk om.’
Je hebt je knusse appartement in Monaco met zicht op zee verlaten voor een minder tot de verbeelding sprekende plek. In je keuze voor een club laat je je dus niet beïnvloeden door de leefomgeving?
TIELEMANS: ‘Echt niet. De focus ligt op mijn werk en daarbuiten ben ik vooral bezig met mijn huishouden. Ik hou van simpele dingen. In België ben ik immers niet in luxe grootgebracht. En dan zag ik in Monaco in elke straat minstens één Ferrari geparkeerd staan. Dan weet je: dit is een andere wereld.
‘Je mag je sportieve doelstellingen echter nooit uit het oog verliezen. Mijn doel is om me te blijven ontwikkelen als voetballer, niet om een betere zakenman te worden. Al weten we allemaal dat er in het voetbal veel geld in omloop is.’
Heb je een beetje geprofiteerd van het Monegaskische leven?
TIELEMANS: ‘Dat mag toch? Alleen een idioot zou het niet gedaan hebben. Ik genoot van het mooie weer en ging naar het strand dat naast de deur lag. Maar ik deed niets extravagants. Je moest mij dus niet zoeken in discotheken of het casino.’
GEMOEDELIJK GEZINSLEVEN
Je was 18 jaar toen je in je eerste grote interview aan Sport/Voetbalmagazine verklaarde dat je snel aan kinderen wilde beginnen en in immobiliën wilde investeren. Je kwam net uit de pubertijd, maar je sprak toen al als een volwassene. Is het niet te snel gegaan voor jou?
TIELEMANS: ‘Ik was meteen mee in de wereld van de volwassenen. Op Neerpede krijg je op jonge leeftijd aangeleerd dat je je moet verzorgen en krijg je een vorming tot profvoetballer. Op een toernooi vertegenwoordigden wij het instituut Anderlecht, en moesten we ons netjes gedragen. Toen ik op mijn zestiende in de A-kern kwam, heb ik veel moeten opofferen. Je hebt de keuze: je gaat uit en lummelt wat met je maten of je kiest voor het profbestaan.’
Kan je beide niet doen?
TIELEMANS: ‘Het is niet vanzelfsprekend. Toch slagen bepaalde jongens erin om de twee te combineren. Geef mij maar een gemoedelijk leven aan de zijde van mijn gezinnetje. Ik heb daarvoor gekozen en het bevalt mij prima. Zalig is het, om naar huis te rijden wetende dat mijn vrouw en dochter op mij wachten.’
Van buitenaf lijkt het alsof jij het altijd gemakkelijk hebt gehad. Bij de jeugd won je al slaapwandelend wedstrijden en bij de A-ploeg van Anderlecht stak je twee landstitels op zak. Je eerste seizoen bij Monaco was minder geslaagd. Had je op je twintigste een eerste mentale tik nodig?
TIELEMANS: ‘De klap viel nog mee. Ik beschouw het als een leerrijke ervaring. Bij Monaco haalde ik altijd de wedstrijdselectie, maar speelde ik minder dan bij Anderlecht, en daar had ik het moeilijk mee. Toen ik voor het eerst een ernstige blessure kreeg, begon het in mijn hoofd zelfs te tollen.
‘Monaco haalde mij weg uit mijn natuurlijke cocon. Ik wilde Anderlecht verlaten omdat het moment was aangebroken om een stap hogerop te zetten. Na de winterstop zat ik met een gelijkaardig gevoel bij Monaco. Als voetballer en mens ben ik er geëvolueerd. Het was echter tijd om kennis te maken met een andere competitie. Al bij al is het beter om even tot stilstand te komen in een vroeg stadium van je carrière.’
Maar jij bent, ondanks je 21 jaar, wel ongeduldig?
TIELEMANS: ‘In mijn hoofd ben ik geen 21 jaar. Ik zet mezelf onder druk – positieve druk welteverstaan – omdat ik veel ambities heb. Ik moet er alles uithalen wat er in zit.’
TROUWE SOLDATEN
Romelu Lukaku, jouw grote broer bij de Rode Duivels, vond dat je vorig seizoen te veel het fysieke gevecht aanging en te weinig je technische bagage gebruikte. Ga je akkoord met die analyse?
TIELEMANS: ‘Het kan kloppen… Anderzijds denk ik dat het voor mij nuttig was om mijn fysieke componenten te verbeteren. Mensen moeten zich realiseren dat je zonder groot atletisch vermogen niet kan volgen in de Franse competitie. Ik heb er geleerd dat ik mijn technische kwaliteiten moet koppelen aan het fysieke aspect. Het maakte deel uit van mijn leerproces.’
Was je na Anderlecht vrij om je volgende bestemming te kiezen?
TIELEMANS: ‘Uiteraard. Ik was opgetogen met het voorstel van Monaco. De club was het seizoen daarvoor kampioen geworden en het was tot in de halve finales van de Champions League geraakt. Monaco heeft ambitie, het is niet zomaar een club. Als een club zo veel geld betaalt en jou het gevoel geeft dat het echt op jou rekent, dan moet je niet treuzelen. Ik dacht echt dat ik bij Monaco zou knallen.’
Werden bepaalde spelers bevoordeeld door de trainer Leonardo Jardim?
TIELEMANS: ‘Elke trainer heeft soldaten die aan zijn zijde blijven staan. Die trouwe soldaten hebben Jardim aan de titel geholpen – logisch dus dat zij hoger in de hiërarchie stonden dan ik. Maar ik zou niet zeggen dat spelers voorgetrokken werden. Ik wist waar ik aan begon: voor ik tekende, heeft Jardim uitgelegd wat zijn plannen waren.’
Was je verontwaardigd door het ontslag van Thierry Henry ( die in oktober de ontslagen Jardim opvolgde, nvdr)?
TIELEMANS: ‘Ik vond het vooral verschrikkelijk voor hem. Elke trainer zou balen om in die omstandigheden ontslagen te worden. Hij heeft slechts drie maanden gekregen om een team neer te zetten. ( waarna Jardim weer werd aangesteld, nvdr) Toen Henry eindelijk naar een vaste ploeg aan het toewerken was, werd hij op straat gezet.’
Maar jij blijft overtuigd dat hij een grote trainer kan worden?
TIELEMANS: ( knikt) ‘Ik vond hem al uitstekend als assistent bij de Rode Duivels.’
Op welke manier heeft Henry de nationale ploeg beter gemaakt?
TIELEMANS: ‘Met zijn ervaring en winnaarsmentaliteit. Hij bleef dikwijls aan tafel hangen met ons en tijdens de gesprekken kwamen alle onderwerpen aan bod. Op het veld coachte hij ons de hele tijd, maar hij kon ook heel hard zijn. En als hoofdtrainer was Henry nog veeleisender voor de spelers. Er was een lijn die je maar beter respecteerde. Bij Monaco heeft hij helaas niet de tijd gekregen om zijn boodschap over te brengen.’
ANDERLECHT FOR LIFE
Je laat niet na om je liefde te verklaren aan Anderlecht. Doet het jou pijn om je ex-club zo te zien sukkelen?
TIELEMANS: ‘Het doet mij wel iets, ja. Anderlecht zal altijd mijn club blijven.’
Had je een vermoeden dat de club in een neerwaartse spiraal zat toen je vertrok?
TIELEMANS: ‘Totaal niet… Na een moeilijke periode hebben we onder René Weiler een goede dynamiek gecreëerd. Het spel was niet ‘wauw’, maar de resultaten volgden wel. Ik ken niet veel ploegen die momenteel fantastisch voetbal brengen. Het fysieke heeft een belangrijke plaats ingenomen in het hedendaagse voetbal en veel teams hebben zich op dat vlak sterk ontwikkeld.’
Je zou je carrière op Anderlecht kunnen beëindigen. Of zou je liever uitbollen in China?
TIELEMANS: ‘Op mijn leeftijd moet ik mij zulke vragen gelukkig nog niet stellen…’
‘Op het WK heb ik getoond dat ik mijn plaats heb in de ploeg’
Vanaf het begin gaf je bij de Rode Duivels de indruk dat je er al jaren rondloopt. Dat zegt toch iets over jou?
TIELEMANS: ‘Je moet de reden niet ver zoeken… De ploeg telt zo veel topspelers dat het voor mij eenvoudig is om mee te draaien. Er wordt negentig minuten lang bewogen, je hebt meerdere aanspeelpunten, meestal staat er een speler helemaal vrij, je kan altijd een verticale pass geven en in enkele seconden staan we aan het doel van de tegenstander.’
Bij je debuut tegen Nederland op 11 september 2016 viel het iedereen op dat je meteen een hoger niveau haalde dan bij Anderlecht. Hoe hoger het niveau, hoe meer jij je eigen niveau opkrikt.
TIELEMANS: ‘Ik wil zeker niet opscheppen, maar ik pik heel snel dingen op. Op training komen de automatismen tot stand en dat maakt het gemakkelijker om de rest aan te leren.’
Heb je op het WK in Rusland de mensen die jou al hadden begraven lik op stuk gegeven?
TIELEMANS: ‘Misschien. Ik kan mij inbeelden dat sommigen dachten: hij kan het niveau niet aan en hij zal mentaal wel aan de grond zitten na zijn moeizame seizoen bij Monaco. Ik heb echter nooit aan mezelf getwijfeld. Ik wist dat het WK een unieke ervaring zou worden. Ik wist ook dat ik mij helemaal zou smijten mocht ik de gelegenheid krijgen om te spelen. Met zo’n ploeg móést het wel goed komen.’
Tegen Japan stonden jullie toch aan de rand van de uitschakeling?
TIELEMANS: ‘Maar als team hebben we toen op de juiste manier gereageerd.’
Welk moment op het WK zal jij blijven koesteren?
TIELEMANS: ‘Die overwinning tegen Japan. Dat was ongelooflijk sterk. Ik was mij samen met Marouane en Michy aan het opwarmen langs de zijlijn. We deden de warming-up in het tempo van de match en op het einde kreeg ik er bijna krampen van… Voor Marouane inviel, heb ik hem gezegd dat hij zou scoren. Het kon niet anders. Die Japanners waren zeker twee koppen kleiner dan hij.
‘Op het einde van de wedstrijd had ik mijn trainingsplunje uitgetrokken en stond ik op het punt om in te vallen. En plots was er die onwaarschijnlijke counter. Na affluiten is de coach meteen bij mij gekomen. Hij heeft mij vastgepakt en zei: ‘Sorry Youri dat je er niet opgekomen bent.’ Voor mij bijzaak echter. We hadden net gewonnen! Brazilië zal mij dan weer bijblijven als de match waar we ons in de annalen van het Belgische voetbal hebben gespeeld.’
Was het WK het einde van de zogenaamde gouden generatie?
TIELEMANS: ‘Dat denk ik niet. De meesten zullen erbij zijn op het volgende EK, maar de nieuwe lichting staat al klaar. Ik ben benieuwd hoe de U21 op het EK van komende zomer zal presteren en welke richting het zal uitgaan met die jongens. Volgens mij kan het alle kanten op. Tien jaar geleden had ook niemand gedacht dat we zo’n sterke generatie op de been zouden brengen.’
Radja Nainggolan en Marouane Fellaini zijn gestopt. Mousa Dembélé staat ook dicht bij de uitgang. Jij zal dus opschuiven in de hiërarchie?
TIELEMANS: ‘Ik heb tijdens het WK getoond dat de bondscoach op mij kan rekenen en dat ik het verdien om in de ploeg te staan. Je zal mij niet horen zeggen: ‘Nu eis ik mijn plaats op!’ Ik heb de ambitie om ooit een volwaardige basisspeler te worden bij de nationale ploeg – dat ik na het WK elke keer aan de aftrap stond is al een goed teken – maar je moet dat niet pushen. Het zal geleidelijk komen.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
