Rurik Gislason, de meest sexy voetballer op het WK: ‘Moeders smeken mij om met hun dochter te trouwen’

© SARA ELISA GONZALEZ PEREZ
Alain Eliasy Journalist bij Sport/Voetbalmagazine

Van anonieme voetballer in de tweede Bundesliga tot meest sexy voetballer van het afgelopen WK. Maak kennis met de IJslander Rúrik Gíslason, die als tiener het startschot van zijn carrière gaf bij Anderlecht.

Terwijl een hoge delegatie uit Zuid-Afrika zich in de loungebar van het Brusselse The Hotel klaarstoomt voor de EU- Zuid-Afrika-conferentie in het Europees parlement, druppelen een paar stoere Noormannen de lobby binnen. De spelers van IJsland, die een dag later met 2-0 zouden verliezen van de Rode Duivels, worden opgewacht door welgeteld twee man. Een vader en zijn tienerzoon. ‘In IJsland beschouwen ze ons niet meer als echte helden. We hebben de laatste tijd iets te vaak verloren’, lacht Rúrik Gíslason.

Op het einde van mijn periode bij Anderlecht was ik één hoopje ellende. Ik ging kapot van de heimwee.

Rúrik Gíslason

Dankzij zijn deelname aan het WK is de aanvaller van de Duitse tweedeklasser SV Sandhausen IJsland al lang ontstegen. Bij aanvang van het tornooi had hij op Instagram 30.000 volgers, na zijn invalbeurt in de eerste groepswedstrijd tegen Argentinië zat hij boven de 300.000 followers. De hashtag sexyrurik was trending en op het hoogtepunt van de hype had hij zo’n 1,4 miljoen abonnees. Hij werd zelfs officieus uitgeroepen tot meest sexy speler van het WK. En te zeggen dat hij vijftien jaar eerder, voor hij met zijn looks de wereld veroverde, de kiem van zijn voetbalcarrière legde bij Anderlecht. ‘Ik stond op het punt bij Heerenveen te tekenen – op financieel vlak hadden zij mij het beste voorstel gedaan – maar mijn trainer van de nationale U17 raadde mij aan om naar Anderlecht te gaan.’

Een greep uit de talrijke Instagramfoto's van Rúrik Gíslason.
Een greep uit de talrijke Instagramfoto’s van Rúrik Gíslason.© SARA ELISA GONZALEZ PEREZ

Waarom wil een 15-jarige IJsland verlaten om godbetert in België te voetballen?

Rúrik Gíslason: ‘Ik wilde profvoetballer worden en dan moet je weg uit IJsland. Was ik daar gebleven, dan had ik mijn focus op het voetbal verloren en zou ik zoals alle 16-jarigen mijn hogere studies gebruikt hebben als excuus om veel te feesten. In de herfst van 2003 mocht ik op proef komen bij Anderlecht en in januari ging mijn contract in. Ik begon bij de U19 en ik werd snel naar de A-ploeg doorgeschoven om met hen mee te trainen. Maar ik was graatmager en mijn lichaam was nog niet bestand tegen zware schokken. Vincent Kompany, die slechts twee jaar ouder was, kon dat wel aan. Hij was toen al een machine. Het was dus een harde leerschool. Ik sprak de taal niet en ik was te verlegen om mij open te stellen voor mijn ploegmaats. Ik was een outcast in de spelersgroep.’

Werd je in de kleedkamer niet opgevangen door de Scandinavische spelers Pär Zetterberg en Christian Wilhelmsson?

GISLASON: ‘Het leeftijdsverschil was zo groot dat ze betere dingen te doen hadden dan kameraad te worden met een 15-jarige. Ik kwam een beetje overeen met Jonathan Legear, met wie ik een jaar scheelde. Maar hij sprak continu over zijn PlayStation en dat was niet echt mijn ding. Met Anatoly Gerk ( Russische middenvelder, nvdr) ging ik af en toe naar de cinema. Net als bij Legear was er geen connectie tussen ons. Ik vond dat we te weinig raakpunten hadden om echt vrienden te kunnen worden. Ik was dus op mezelf aangewezen. Ik trainde ’s morgens, daarna ging ik te voet of met de bus naar het Westland Shopping Center om een dvd te kopen, ik keek thuis wat tv en dan zat ik op een chatprogramma om met mijn vrienden en familie in IJsland te spreken. Ik woonde in bij een gastgezin, maar eigenlijk voelde ik mij eenzaam.’

Een greep uit de talrijke Instagramfoto's van Rúrik Gíslason.
Een greep uit de talrijke Instagramfoto’s van Rúrik Gíslason.© SARA ELISA GONZALEZ PEREZ

Blijkbaar vlotte het niet met jouw integratie in dat gastgezin. Je had moeite met hun regels en hun katholieke opvattingen.

GISLASON: ( denkt na) ‘Ik werd ondergebracht bij de familie van René Trullemans, de financieel directeur van de club. Geen slecht woord over dat gezin, maar we waren te verschillend van elkaar om samen te leven. Ik zal je een voorbeeld geven. Ik had al twee jaar een vaste relatie met een meisje en we waren het gewend om in hetzelfde bed te slapen. De kinderen van Trullemans waren de dertig voorbij maar aangezien ze niet getrouwd waren, hadden ze sporadisch de nacht mogen doorbrengen met hun partners. Mijn vriendin mocht een keer blijven overnachten, de tweede keer zijn we op hotel moeten gaan… Mijn gastouders hadden ook de gewoonte om tegen 22 uur het internet uit te schakelen. In IJsland was het dan 20 uur en dat was het tijdstip om met mijn vrienden te kunnen chatten. Ik kon maar weinig respect opbrengen voor hun manier van leven. In IJsland hebben tieners veel vrijheid en ik moest naar mijn mening te veel vreemde regels naleven. Nu begrijp ik het beter. Waarom moesten zij hun routine veranderen voor een tiener?’

Je hebt dus veel traantjes gelaten.

GISLASON: ‘In het begin was ik niet te houden. Ik trainde met de U19, de beloften en de eerste ploeg. Op een bepaald moment ben ik door mijn rug gegaan. Ik had mij overtraind en daardoor had ik een paar tussenwervelschijven beschadigd. Ik moest op mijn eentje revalideren en ik raakte nog meer geïsoleerd van de rest. Op het einde was ik één hoopje ellende. Ik ging kapot van de heimwee. Ik wilde terug naar huis om mijn rug te laten genezen en van nul te herbeginnen.’

Heeft Anderlecht geprobeerd om jou op andere gedachten te brengen?

GISLASON: ‘Zeker! Frankie Vercauteren, toen trainer van de beloften, had gehoord dat ik Anderlecht wilde verlaten en riep mij in zijn bureau. Ik zal nooit vergeten wat hij zei: ‘ You can either fight or flight.’ Die zin hield geen steek, maar het was zo grappig dat ik het onthouden heb. Mijn besluit lag echter vast: voor mijn eigen bestwil moest ik weg. En ik ben meteen naar de bank gegaan om het tekengeld terug te storten. Mijn moeder en zus zijn mij in Brussel komen oppikken en ze hadden meteen door dat ik dagen aan een stuk had zitten wenen. Ik ben het vliegtuig richting IJsland opgestapt met twee valiezen in de hand: een met kleren en de andere vol dvd’s. ( lacht) Mijn tijd bij Anderlecht was een buitengewoon leerrijke ervaring en ik zal mij nooit beklagen dat ik het geprobeerd heb.’

Een greep uit de talrijke Instagramfoto's van Rúrik Gíslason.
Een greep uit de talrijke Instagramfoto’s van Rúrik Gíslason.© SARA ELISA GONZALEZ PEREZ

DUITSE REGELNEVERIJ

Je bent in IJsland gaan herbronnen bij je eerste club HK Kópavogur, maar je verhuisde al snel naar Charlton Athletic. Hoe verliep je integratie in een kleedkamer met vedetten als Danny Murphy, Dennis Rommedahl, Darren Bent, Jimmy Floyd Hasselbaink en Chris Powell?

GISLASON: ‘Ik vond het fantastisch. Ik zag die gasten op tv en voor ik het wist stond ik met hen te douchen. Als jonge kerel was het niet gemakkelijk om omringd te zijn met spelers die veel geld hebben en om de paar dagen met een andere auto naar de trainingen komen. In Londen waren de verleidingen zo talrijk dat de club mij minder vrije dagen had moeten geven… Hermann Hreidarsson, een landgenoot, heeft zich toen over mij ontfermd. Elke dag ging ik bij hem langs. Ik had mijn eigen appartement – dat was mijn eerste verzoek bij de contractonderhandelingen – maar er waren dagen dat ik hallo zei tegen Hreidarssons vrouw en dan een dutje ging doen in de gastenkamer. Ik ben Hreidarsson eeuwig dankbaar voor zijn gastvrijheid.’

Hoe verging het je op sportief vlak bij Charlton? Dat was toen een middenmoter in de Premier League.

GISLASON: ‘Ik speelde bij de tweede ploeg en trainde met het A-team. Twee keer was ik 19e man: in een uitmatch tegen Manchester United en Arsenal. Tijdens de warming-up op Old Trafford heb ik niets anders gedaan dan staren naar Cristiano Ronaldo en Wayne Rooney… In Engeland moet je als jeugdspeler twee keer zo goed zijn als je oudere ploegmaats om te kunnen spelen. Toen ik voor Charlton tekende, was ik zeker dat ik zou slagen. Maar op mijn negentiende, en na twee jaar en nul wedstrijden in de eerste ploeg, was het beter om een stap terug te zetten.’

Een greep uit de talrijke Instagramfoto's van Rúrik Gíslason.
Een greep uit de talrijke Instagramfoto’s van Rúrik Gíslason.© SARA ELISA GONZALEZ PEREZ

Je maakte de legendarische Charltonmanager Alan Curbishley mee. Wat voor iemand was hij?

GISLASON: ‘Hij had weinig tot geen contact met trainees. Dus ook niet met mij. Op het einde van mijn eerste seizoen werden we geïnformeerd dat hij de club zou verlaten en tijdens zijn afscheidsfeestje heb ik mijn moed bij elkaar geraapt om een paar woorden met hem uit te wisselen. Ik heb hem bedankt dat hij me goed had behandeld en ik wenste hem veel succes de komende jaren. Hij keek mij streng aan en vroeg dan heel serieus: ‘Heb jij net aan de knoflook gezeten?’ ( proest het uit van het lachen) Hij is rechtgestaan en heeft de tafel verlaten. Sindsdien zorg ik er altijd voor dat ik een frisse adem heb.

‘Engelsen hebben een speciale humor en ik verdenk Curbishley ervan dat hij met mij had liggen dollen. Maar de Engelse mentaliteit lag mij wel: als je goed speelt dan kan het niemand schelen wat je eet of wat je in je vrije tijd doet. Zolang je presteert is iedereen happy. Ik speel al jaren in Duitsland en ik heb trainers meegemaakt die de meest belachelijke regels bedachten.’

Je bent helemaal opengebloeid in Denemarken. Eerst bij Viborg, vervolgens bij OB en uiteindelijk kreeg je je toptransfer naar Kopenhagen.

GISLASON: ‘In Denemarken heb ik ontdekt wat er nodig is om het te maken als profvoetballer. Met als hoogtepunt mijn transfer naar Kopenhagen, de grootste club van Scandinavië. Ariël Jacobs had een extra winger nodig, maar de onderhandelingen bleven maar aanslepen. Twee dagen voor de transferdeadline moest ik met OB op bezoek bij Kopenhagen. Ik scoorde de gelijkmaker en de dag erop stond ik om 8 uur ’s morgens in Kopenhagen om de transfer af te ronden. Het was mijn eerste dikke contract en ik heb toen overbodige spullen gekocht. Onder andere een jetski, die ik voor het laatst vier jaar geleden heb gebruikt, en een Porsche Cayenne. Als iemand in IJsland interesse heeft om een jetski over te kopen, mag die altijd bellen. De aankoop van die Porsche is een even groot vraagteken voor mij. Ik reed toen met een Citroën C4, wat ik best een aardige auto vond, maar wellicht wilde ik mijn collega’s na-apen.’

Een greep uit de talrijke Instagramfoto's van Rúrik Gíslason.
Een greep uit de talrijke Instagramfoto’s van Rúrik Gíslason.© SARA ELISA GONZALEZ PEREZ

NAAKTFOTO’S

Je geeft de indruk nuchter in het leven te staan. Hoe ben je omgegaan met die hele WK-hype rond jouw persoon?

GISLASON: ‘Tien jaar geleden zou mijn hoofd tilt hebben geslagen. Op mijn dertigste ben ik wijs genoeg om mij dat allemaal niet aan te trekken. Ik geloof graag dat al die aandacht mij als persoon niet heeft veranderd. Het begin was crazy. Ik kreeg soms duizend privéberichtjes per dag – dat aantal is intussen terugvallen naar een paar honderd. Moeders smeken mij om met hun dochter te trouwen. Ik merk dat mensen, vrouwen én mannen, het ook leuk vinden om foto’s te sturen van hun geslachtsdelen. Ik ben misschien naïef, maar volgens mij zitten daar geen slechte bedoelingen achter.’

In een paar maanden ben je van 1,4 miljoen volgers naar 1,1 miljoen gegaan. Zijn de mensen jou beu?

GISLASON: ‘Instagram is een medium waar je veel energie in moet steken. Mijn volgers verwachten dat ik om de zoveel tijd spectaculaire foto’s en filmpjes post terwijl mijn dagen vrij routineus zijn. Ik train, ik doe mijn work-out en dat is het. Wellicht ben ik daardoor een pak followers verloren. Mensen moeten begrijpen dat ik bovenal een voetballer ben. Ik wil beoordeeld worden op mijn prestaties op het veld. Ik sta niet op met de gedachte dat ik de perfecte foto moet maken. Ik kom mijn bed uit en denk: vandaag ga ik de perfecte training afwerken. Ik klus graag bij als fotomodel, maar ik ben geen influencer. Ik gebruik Instagram nu voornamelijk om de liefdadigheidsinstellingen met wie ik samenwerk te promoten. Ik ben net als de first lady van IJsland een van de ambassadeurs van SOS kinderdorpen van mijn land.’

Een greep uit de talrijke Instagramfoto's van Rúrik Gíslason.
Een greep uit de talrijke Instagramfoto’s van Rúrik Gíslason.© SARA ELISA GONZALEZ PEREZ

Is het niet vervelend dat jouw fans je enkel volgen omdat je er toevallig goed uitziet?

GISLASON: ’86 procent van mijn volgers zijn vrouwen. Geen probleem. Ik ben lang niet de beste voetballer die er rondloopt en ik speel niet voor de meest opwindende club in Europa. Ik ben blij dat mensen mij volgen en liken wat ik doe. Weet je wat het nadeel is van de hele rage? Ik heb geen idee wie mijn followers zijn. Het is al gebeurd dat ik een knappe vrouw ben gaan volgen die mij had toegevoegd… ( lacht) Maar er is zoveel beweging op mijn account dat ik gewoon niet weet wie mij volgt. Ik hoop dat ik niet overkom als een arrogante kwal omdat ik niemand terug volg.’

‘Mijn broer was mijn eerste voetbalheld’

Wie waren jouw voetbalhelden toen je klein was?

GISLASON: ‘De allereerste was mijn broer, die tien jaar ouder is dan ik. Hij werd ooit opgeroepen voor een wedstrijd met de U14 van IJsland, maar hij weigerde omdat hij liever landinwaarts trok om op een boerderij te gaan werken. Tot daar zijn voetbalambities. En toch keek ik naar hem op. Later werd ik ook fan van Eidur Gudjohnsen, Rivaldo en Ronaldo. Van mijn familie heb ik vooral de zin voor het ondernemen overgenomen. Het zakendoen zit ons in de genen. Mijn broer zit in de immobiliënsector en heeft een bedrijf dat in IJsland, Zweden en Noorwegen de grondmarkeringen op straat aanbrengt. Ik heb ook een zus die als stewardess voor Icelandair werkt en samen met haar man een pizzeria, een hamburgertent en een bowlingzaak bezit.’

Je was tijdens de parlementsverkiezingen van 2016 en 2017 kandidaat voor de conservatief-liberale partij Independence Party. Heb je na je carrière politieke ambities?

GISLASON: ‘Ik ben geïnteresseerd in politiek, maar dat is iets voor later. Op dit moment zijn mijn politieke overtuigingen niet van belang. Ik stond de voorbije jaren enkel op de lijst om de partij te steunen. Ik was al lid van de partij en hun ideeën spreken mij aan. Toen de eerste minister mij benaderde dacht ik: why not?’

Het stoort je dus niet om op te komen voor een eurosceptische partij?

GISLASON: ‘De Independence Party staat inderdaad niet te springen om IJsland te laten toetreden tot de EU. Ik vind dat oké. De EU heeft zijn goede kanten, maar een klein land als IJsland heeft vooral veel te verliezen. We zouden een deel onze rechten en soevereiniteit moeten opgeven.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content