Onder Trond Sollied boeken de Waaslanders vier op twaalf, maar zijn er wel meer doelkansen én goals, stelt de assistent-trainer vast.
Voor de winterstop trekt Sporting Lokeren nog naar KV Oostende én degradatieconcurrent Waasland-Beveren, maar ontvangt het op Daknam ook nog play-off 1-kandidaten STVV en Club Brugge. Van de elf gesprokkelde punten na zeventien speeldagen werden er negen thuis behaald, amper twee op verplaatsing.
Sinds de Noor Trond Sollied het sportieve roer overnam van de doorgestuurde Peter Maes eind oktober leverden de competitieduels tegen KAS Eupen (2-0), SV Zulte Waregem (2-0), SC Charleroi (2-4) en KAA Gent (2-2, na een 2-0-voorsprong na 87 minuten) een puntenrapport van 4 op 12 op.
Arnar Vidarsson, de IJslandse ex-middenvelder en al vier jaar assistent-trainer bij Lokeren, telt voor zijn balans ook nog het 1-1-gelijkspel op 1 november mee bij Anderlecht, toen Sollied (nog niet vanop de bank) tactisch zijn inbreng had in de speelwijze. ‘Trond staat voor direct voetbal, het moet vooruitgaan’, zegt Vidarsson. ‘Liefst ook met combinaties over de grond. Dat gaat gepaard met een structuur en duidelijke afspraken met de spelers. Positief is zeker het aantal kansen dat wij nu zelf creëren en dat we bepaalde tegenstanders kunnen domineren. Dat gebeurde voor het laatst in het seizoen 2013/14, toen onder Peter Maes de beker werd veroverd. Ook dat team kon anderen pijn doen. Het voelt wel comfortabel dat je andere ploegen kan versmachten en panieksituaties veroorzaken. Daarom wil ik ons niet bestempelen als degradatiekandidaat. Als onze groep dit kan blijven opbrengen, volgt de beloning sowieso. Daarvoor moet wel de efficiëntie verdedigend en offensief nog beter worden. Dat blijft ons grootste werkpunt. Trond is iemand die veel vertrouwen geeft aan de spelers en hen stimuleert. Fouten durven maken, proberen en uitgaan van de eigen sterkte, dat staat in zijn filosofie voorop.’
