Hoe Ivan Leko zich binnen Club Brugge rehabiliteerde na het voetbalschandaal

© BELGAIMAGE
Peter t'Kint
Peter t'Kint Redacteur bij Sport/Voetbalmagazine

Zesendertig uur op het politiekantoor en in de cel veranderen het leven van een mens. Hoe is Ivan Leko, trainer van landskampioen Club Brugge, daar uitgekomen? En hoe pakte hij dat aan in de kleedkamer? Sport/Voetbalmagazine doet het relaas van de woeligste weken in de carrière van de Kroaat.

Ook al nam Mogi Bayat in de dagen na het schandaal de meeste plaats in op de voorpagina’s van de kranten, iedereen praatte ook over Ivan Leko, zonder goed te weten hoe de beschuldigingen aan zijn adres luidden.

Ook bij Club Brugge was het een tijdje onduidelijk voor mensen van het bestuur, de staf en de spelers, waarom hun coach werd opgepakt en ondervraagd. Onbegrip regeerde.

Er was een démarche nodig van CEO Vincent Mannaert, die naar de kleedkamer kwam om daar wat sereniteit te brengen in een groep waarin nogal wat namen ontbraken, opgeroepen als ze waren voor wedstrijden met hun respectieve nationale ploeg. Hij legde uit dat de club zijn trainer steunde tot er meer informatie kwam over wat er aan het gebeuren was.

Binnen de burelen was er overleg over het standpunt dat moest worden ingenomen. Alle opties lagen op tafel, ook een ontslag, als de beschuldigingen aan het adres van de Kroaat te zwaar zouden wegen.

Al snel filterde evenwel informatie van de advocaat van Leko door naar de clubtop. Dat Leko alleen werd ondervraagd over fiscale fraude, die zelfs terug zou gaan naar zijn periode als coach bij OHL.

Club liet het onweer passeren, praatte met Leko toen die weer op vrije voeten werd gesteld en sprak haar vertrouwen in de coach uit.

Dat deden ook de fans, massaal, toen de Kroaat voor de eerste training na het schandaal zijn opwachting maakte. Het sterkte het bestuur in haar visie rond de correctheid van de beslissing, en het aanvoelen van een en ander in de periode van onduidelijkheid.

Respect in de vestiaire

Het was een geschokte trainer die naar Club terugkeerde. Toen hij werd vrijgelaten, belde hij direct zijn bazen en zijn naaste medewerkers. In die gesprekken probeerde hij min of meer tot in de details te verwoorden welke traumatische uren hij had beleefd. Voor de Kroaat voelde het aan alsof hij werd gezien als een grote crimineel.

Hij achtte zich dan ook onheus behandeld. Dat hij zou betrokken zijn bij matchfixing wilde niemand die de Kroaat goed kende, al geloven toen hij nog vast zat. Het zou ook haaks staan op zijn passie en zijn inzet voor zijn job.

Toen hij een eerste keer zijn opwachting maakte in het stadion, nodigde Leko zijn hele staf uit in zijn bureau. Hij sloot achter hun rug een deur die anders altijd open staat voor zij die een gesprek willen. In een privégesprek gaf hij nog meer details en zei hij dat hij begreep dat hun vertrouwen in hem misschien wat breekbaarder was geworden of misschien zelfs stuk. Man voor man bevestigde zijn staf het tegendeel, iedereen sprak zijn steun uit.

De coach deed vervolgens hetzelfde in zijn kleedkamer. Zijn discours daar was minder gedetailleerd, maar hij liet een opening voor elke speler die meer informatie zocht. Wie duidelijker antwoorden wilde, was welkom. Ook daar vroeg hij het vertrouwen. Wie schade meende te voelen, werd gevraagd om daarover openlijk te praten. Met hem of anders met de directie.

De affaire tastte op geen enkele manier de autoriteit van de Kroaat binnen zijn vestiaire aan. Die is eerder jong en heeft veel respect voor de successen die onder Leko werden gehaald sinds hij in Brugge is.

De reactie van het publiek tijdens de eerste thuiswedstrijd na de affaire tegen Waasland-Beveren deed de rest. Het Club Brugge leger sprak overduidelijk zijn steun uit. Het haalde Kroatische vlaggen boven én een overduidelijke boodschap. ‘Club Brugge onze religie, Ivan Leko onze god.’ De ogen van de trainer werden rood.

Eenheid

Binnen het instituut Club was de steun voor zijn vermoorde coach onvoorwaardelijk. Een beetje verrassend zelfs, als je weet dat een paar maanden eerder, in de laatste eindspurt van de play-offs een en ander nog fout dreigde te gaan. In Charleroi werd de rust gehaald met een achterstand en de beste speler, Hans Vanaken, was op de bank gestart.

Later kon je in de coulissen van de Club vernemen dat Leko in die periode nog verrassend dicht bij een voortijdig afscheid stond. Of toch, dat die idee werd geopperd, na een minder voorjaar.

Ongetwijfeld een gevolg van de spanning rond het al dan niet halen van de Champions League, die door hervormingen dit seizoen financieel sterk werd opgewaardeerd. Na een jaar zonder Europees voetbal en met een perfect parcours voor Nieuwjaar, zou geen titel halen een afknapper van formaat zijn. De eenheid die er op een moment van sportieve crisis toen niet was, bleek er wel te zijn op een moment van extrasportieve gebeurtenissen.

Ivan Leko: verhalen uit de schaduw

Lees de volledige reportage over Ivan Leko in onze +zone of in Sport/Voetbalmagazine van woensdag 9 januari.

Bekijk ook:

In beeld: Club Brugge op winterstage in luxueuze Aspire Academy in Qatar

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content