Marc Brys kent leed van gemiste promotie: ‘Ik wist direct: dit ga ik niet opnieuw doen’

© BELGAIMAGE

Hoe voelt het om als coach net naast promotie te grijpen en vervolgens op play-off 2 te moeten focussen? Marc Brys, die vorig seizoen met Beerschot Wilrijk al eens de promotiefinale verloor, vertelt in Sport/Voetbalmagazine.

Net als afgelopen zaterdag zat Beerschot Wilrijk enkele minuten vóór het eind virtueel nog in 1A. Maar toen kende scheidsrechter Alexandre Boucaut aan Cercle Brugge een zeer betwistbare strafschop toe, het nekschot voor de Ratten.

‘Verliezen is part of the game‘, zegt Brys. ‘Zelfs als je er alles aan gedaan hebt, valt dat te plaatsen, zeker als je de wet van de sterkste bent ondergaan. Maar die non-penalty maakte het voor mij zo moeilijk om te accepteren.’

Vlak na die strafschopgoal weerklonken drie fluitsignalen en was de promotie ineens weg. ‘Ik ervoer dat echt als een falen, ook van mezelf. Een groot stuk van mijn zwaar gevoel schoof ik af op die scheidsrechterlijke beslissing. Maar in mijn hoofd vond ik het te goedkoop om álles bij de ref te leggen.

‘Als hoofdcoach ben je de man die de beslissingen neemt, je bent verantwoordelijk. Daar moet je niet lichtzinnig mee omspringen. Het was niet de nederlaag van speler x of y, niet die van de technische staf, niet die van het bestuur, maar de míjne. We hadden onder míjn begeleiding naar die finale toegewerkt. De spelers en héél die club hadden gedaan wat ík gevraagd had. Als men je enerzijds overwinningen toedicht, moet je ook mans genoeg zijn om te incasseren bij nederlagen. Bovendien was het míjn club (Brys groeide op het Kiel op, nvdr), had die club de jaren voordien een geweldig parcours gelopen en ging dit over de toekomst van Beerschot. Een kwestie van miljoenen. Ook dat draag je allemaal mee.’

Meteen na het laatste fluitsignaal knakte er iets bij Brys, die enkele maanden later bij STVV aan de slag ging. ‘Ik wist direct: dit ga ik niet opnieuw doen. Méér dan wat ik dat seizoen had gebracht, kon ik niet brengen; méér kon ik niet verzinnen.’

Het lijkt loodzwaar om je meteen daarna op PO2 te moeten focussen als je net aan de voordeur van 1A hebt gestaan. ‘Nee,’ zegt Brys, ‘je komt terug in dat patroon van wedstrijden bekijken, tegenstanders analyseren; dat zorgt ervoor dat je ook op dat vlak weer die vertrouwde kapstok hebt waarbij je je goed voelt. Blijven functioneren is helend. Je hebt nieuwe zaken rond je hoofd; dat biedt afleiding, verstrooiing. Maar er blijft wel iets wat je gemist hebt en waar je heel hard had op ingezet. Dat was voor mij zo ontgoochelend dat het een breekpunt was.’

Lees het volledige interview met Marc Brys in onze +zone of in Sport/Voetbalmagazine van woensdag 20 maart.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content