Er lijkt constant een gevoel van onrust te hangen boven AA Gent, de club waar de vorige week bloednerveuze trainer Yves Vanderhaeghe met de guillotine boven zijn hoofd moet functioneren, zegt Jacques Sys.
De mercato is voorbij, het kampioenschap kan definitief beginnen. Sinds de competitiegids van dit blad op 25 juli verscheen, zijn er nog 97 ingaande en 71 uitgaande transfers gedaan. Aanleiding genoeg om verderop in dit magazine een uitneembaar katern te maken, met alle nieuwe kernen. Gewoon waanzinnig is de transferperiode deze zomer geweest. In totaal kwam het tot 383 transferbewegingen. Er werden 188 spelers gekocht en 195 van de hand gedaan. Anderlecht sloot — na KAA Gent (37) — af met 32 transacties, een aantal dat voorzitter Marc Coucke graag benadrukt. Als teken van een nieuwe start die zich op alle domeinen voltrekt. Aan de hand van een voorzitter die zijn club vooral vanuit het buikgevoel lijkt te besturen en over alles controle wil uitoefenen. Zo bouwde Coucke zijn zakelijk imperium uit. En zo wil hij ook nu handelen. Maar de veranderingen zijn zo brutaal dat je de indruk krijgt dat niets uit het verleden goed was.
Steeds weer moet Yves Vanderhaeghe zichzelf bewijzen.
Via leuke tweets probeert Marc Coucke de supporters een goed gevoel te geven. Maar de waarheid ligt alleen op het veld. Passen de nieuwe spelers echt in de stijl van het huis? Heeft kwantiteit niet de bovenhand genomen op kwaliteit? Is er voor voldoende evenwicht gezorgd? Het zal de komende weken moeten blijken. Er is nog altijd niemand die in moeilijke momenten de ploeg bij de hand neemt. In de wedstrijd tegen Antwerp viel Anderlecht zondag in de tweede helft zwaar terug. Dat verval is niet nieuw. Het gebeurde vorig seizoen ook. Terwijl er nu maar vier spelers uit die periode aan de aftrap stonden.
Een voetbalclub blijft lijken op een huis zonder fundament. In 1A komen de trainerswissels wel later op gang dan vorig seizoen. Met Frank Defays mag bij Mouscron de eerste nu vertrekken. En met de Duitser Bernd Storck wordt de zevende trainer aangesteld sinds de Henegouwse club medio 2014 naar eerste klasse A promoveerde. Soms zijn resultaten niet eens van doorslaggevende aard. Mircea Rednic mocht op 14 februari nog vertrekken na een 29 op 78. Het is allemaal een indicatie voor een falend beleid.
Maar zo gaat dat in een club die verstrengeld zit in tal van belangen. Dan worden er vreemde keuzes gemaakt. Zo herinnerde manager Jürgen Röber zich Bernd Storck die onder hem twee jaar als assistent had gewerkt bij Hertha BSC. Storck was in Duitsland nooit hoofdtrainer, al werd hij bondscoach van Kazachstan en Hongarije. Sinds de zomer van 2017 zat hij zonder werk. Een wereldprestatie zal het zijn als de Duitser deze club uit de gevarenzone kan loodsen. Mouscron telt een kern van 33 spelers uit dertien landen.
Een vergiftigd geschenk leek het wel toen KRC Genk zich plaatste voor de Europa League. Er moest vroeg aan het seizoen worden begonnen. Maar de club bewijst dat dit mits de juiste aanpak kan. Een mooi staaltje van vakmanschap van Philippe Clement die op een knappe manier roteerde. Glimmend van trots maakte een delegatie van de Limburgse club vorige week in Monaco zijn opwachting voor de loting van de Europa League.
Daar ontbrak AA Gent. Dat moet hard aangekomen zijn. Er lijkt constant een gevoel van onrust te hangen boven de club waar de vorige week bloednerveuze trainer Yves Vanderhaeghe met de guillotine boven zijn hoofd moet functioneren en zichzelf steeds weer moet bewijzen. De 0-3-zege van zondag op Cercle Brugge brengt even verluchting en verlichting.
Maar kan AA Gent verder evolueren? En hoe zwaar weegt Standard dat een pijnlijke uitschuiver maakte in Eupen? Michel Preud’homme zei achteraf zijn ploeg niet te herkennen. Steeds groter wordt het aantal trainers dat na een wedstrijd vraagtekens plaatst bij de mentaliteit van zijn spelers. De storm op de transfermarkt ten spijt.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
