‘Verrast door tijdstip van ontslag Vanhaezebrouck, niet door beslissing op zich’

Elke maandag blikt Jacques Sys, hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine, terug op het voorbije sportweekend. Deze week heeft hij het over het ontslag van Hein Vanhaezebrouck bij Anderlecht, de twijfel in het hoofd van Ivan Leko en de wereldtitel van onze Belgische hockeymannen.

Anderlecht verloor met 2-1 op het veld van Cercle Brugge. Waarna Hein Vanhaezebrouck zijn C4 kreeg. Ben je verrast door zijn ontslag?

Jacques Sys: ‘Ik dacht dat ze tot de winterstop zouden wachten om in te grijpen. Dus ik ben verrast door het tijdstip, maar niet door de beslissing op zich. Het voetbal op Cercle was niet matig, maar ronduit slecht.

‘Wat mij opviel na die nederlaag was de gelatenheid bij Vanhaezebrouck, ook de voorbije weken eigenlijk al. Dat is niet zoals we hem kennen. Hij zal ook wel gevoeld hebben dat zijn autoriteit afbrokkelde binnen de club. Met diverse beslissingen die boven zijn hoofd werden genomen: de aanstelling van Zetterberg als assistent, Dimata die verlof kreeg van Marc Coucke,… de impact van de trainer werd steeds kleiner en dan weet je wat er volgt.

‘De druppel te veel is dan de eigen achterban die begint te fluiten, zeker bij Anderlecht zijn ze daar zeer gevoelig voor. Coucke zal nu moeten opletten dat de toorn van het publiek zich niet tegen hem gaat richten. Want je kunt niet mensen blijven buitengooien, als er op het veld niets verandert aan het spelniveau.’

‘Het aandeel van Vanhaezebrouck in deze malaise? Dat hij zijn verhaal niet verkocht kreeg aan zijn spelersgroep. Wat hem bij Kortrijk en Gent net zo succesvol maakte, lukte bij Anderlecht niet. Bij Kortrijk en Gent wist Hein dankzij zijn tactische aanpak het maximum uit de spelers te halen en hen op die manier individueel beter te maken. Dat lukte bij paars-wit niet. Dat je in de competitie blijft aanmodderen, vroeg uit de beker ligt en in de Europa League roemloos uitgeschakeld wordt als laatste in de poule, dat mag hij toch ook zichzelf aanrekenen.

‘De werkomstandigheden waren uiteraard niet ideaal, het is een club in de kering. Als trainer heb je continuïteit in de bestuurskamers nodig om behoorlijk te kunnen functioneren, die is er bij Anderlecht duidelijk niet. De grote ontslagronde binnen de club zorgt voor onrust en onduidelijkheid. Ook bij de trainer uiteindelijk, die voelt dat er aan hem getwijfeld wordt.

‘Ik vind het ten andere opmerkelijk dat hij niet de eer aan zichzelf hield, zoals hij bij Gent wel deed. Heeft dat te maken met het aura van Anderlecht, waarbij je weet dat je in België niet hoger kunt mikken? Of met de interessante ontslagpremie? Wellicht beide. Hij was zichzelf niet meer in deze laatste weken. Maar eigenwijs zal hij wel blijven, dat heeft hem ten andere grootgemaakt.

‘Deze Brusselse passage doet geen afbreuk aan zijn reputatie, hij blijft een goede trainer. Maar misschien is het voor hem nu best even te ontsnappen aan de Belgische competitie en eens andere lucht op te snuiven. In Nederland bijvoorbeeld. De aanbiedingen zullen wel snel volgen.’

Bij Club Brugge loopt het de voorbije maanden ook minder in de competitie. In die mate dat een contractverlenging voor kampioenenmaker Ivan Leko uitblijft. Hij vindt dat vreemd. Een terechte kanttekening van Leko?

Jacques Sys: ‘Het uitblijven van dat nieuwe contract toont dat er aan hem getwijfeld wordt, ondanks het behalen van die landstitel. Club Brugge gaat door een slechte periode, dat kun je niet ontkennen. Met tien punten op dertig in de jongste tien competitiewedstrijden. Akkoord, er werd in de Champions League wel gewonnen van Monaco en knap zes punten behaald, maar die Europese campagne mag geen excuus zijn om zo zwak te presteren in de eigen competitie.

‘Dat het bestuur in die omstandigheden nog even afwacht, vind ik niet onlogisch. Ik vind het eerder verbazend dat Leko zich daarover verbaast. Trainers moeten zulke situaties toch zelf ook kunnen inschatten. Ik begrijp dat hij werkzekerheid zoekt en misschien vreest hij dat het zijn autoriteit voor de groep aantast, maar je moet het standpunt van de werkgever ook kunnen begrijpen.’

De Red Lions kroonden zich in India tot wereldkampioen hockey. Zijn zij nu dé ploeg van het jaar, meer dan de Rode Duivels bijvoorbeeld?

Jacques Sys: ‘De Rode Duivels maken veel meer los, zoals we zagen bij hun huldiging op de Grote Markt – ik ben toch benieuwd hoeveel mensen er nu zullen opdagen voor de Red Lions. Ook al verdienen ze met deze wereldtitel maximale aandacht.

‘Net zoals bij de Rode Duivels toont dit succes hoe sport een land kan verbinden, plots wordt er niet meer gesproken over communautaire tegenstellingen. Deze hockeyploeg etaleerde op het WK een enorme mentale en fysieke sterkte. De vrucht van een project dat begin jaren negentig begon, mede onder impuls van Eddy De Smedt van het BOIC. Een werk van lange adem. Met telkens de juiste keuzes inzake coaching, met de Nieuw-Zeelander Shane McLeod als ideale aanvulling op de collectieve ketting die de Red Lions al vormden.’

‘De hockeymannen besluiten zo een memorabel sportjaar 2018 voor ons Belgen. Het begon met het olympische zilver voor Bart Swings in februari, later volgden Nafi Thiam, Koen Naert, de Borlées, Emma Plasschaert in het zeilen, Nina Derwael in het turnen, Vital Heylen die Polen naar een wereldtitel volleybal coachte, de Rode Duivels derde op het WK voetbal, de Belgian Cats in het basketbal, de wereldtitel van de golfers…

‘Lange tijd werd verkondigd dat België een land is zonder topsportcultuur, dat beeld moeten we misschien stilaan bijstellen. Al laat ik voorlopig in het midden of dit nu allemaal het resultaat is van uitgekiend beleid of eerder een toevallige samenloop van omstandigheden. Dat zullen we de komende jaren moeten ontdekken. Maar dat 2018 een onvergetelijk sportjaar is voor België staat wél vast.’