Hij was in 2018 de op twee na beste renner in eendagsraces. Maar zonder klassieke zege en alleen veel ereplaatsen viel dat – tot zijn ergernis – te weinig op. Vanaf komend openingsweekend wil Jasper Stuyven (26) daarom eindelijk die grote vis binnenhalen. Meer dan ooit heeft hij daar ook de fysieke én mentale wapens voor.
# AimHigher. ‘Mik hoger’. Het is de hashtag waarmee Jasper Stuyven dit jaar zijn posts op sociale media afsluit. Een vervolg op de #NextStep-hashtag van 2018. Toen wilde hij de ‘volgende stap’ richting klassieke winst in het voorseizoen zetten. En daar zat de Leuvenaar nooit ver van af, als énige renner zelfs die in de top 10 eindigde in 7 WorldTourkoersen: 4e in de Omloop, 10e in Milaan-Sanremo, 6e in de E3 Harelbeke, 9e in Gent-Wevelgem, 10e in Dwars door Vlaanderen, 7e in de Ronde van Vlaanderen en 5e in Parijs-Roubaix.
Maar nu mikt Stuyven dus hoger. En dus ging hij de voorbije maanden Team Skygewijs op zoek naar marginal gains, om opnieuw dat tikje sterker/sneller te worden. ‘Ik heb, op stage in Mallorca, een maand in een hoogtetent geslapen, en in februari nog een week. Voor het eerst in de winter, nadat ik in het verleden al hoogtestages voor de Tour had gedaan – wat me telkens goed beviel. Deze keer weliswaar via een simulatie in een tent, om in januari toch in goed weer, op Mallorca, te kunnen trainen. Een eigen initiatief, ja, niet door de ploeg. Ik heb zelf alles naar ginder laten verschepen. Je moet investeren in je carrière, hé’, vertelt Stuyven in Brasserie 500 in Heverlee, tijdens een van de weinige dagen die hij de voorbije maanden in eigen land doorbracht.
Op Mallorca deed de renner van Trek-Segafredo geregeld sprinttrainingen op de Palma Arenapiste, onder begeleiding van David Muntaner, ex-wereldkampioen ploegkoers. In een nieuwe, meer aerodynamische houding: het hoofd 18 centimeter láger, waardoor zijn frontaal oppervlak – zo bleek uit een windtunneltest in Paal – verkleint en hij minder wind vangt. De winst: liefst 124 watt. ‘Ik ga wel niet sprinten zoals Caleb Ewan, met de neus over mijn stuur, want je moet in die diepere positie nog genoeg kracht kunnen zetten. Zaak is ook om die houding te automatiseren, vandaar die pistetraining’, zegt Stuyven, die in november ook fameuze Nytårsstævnets-ploegkoers van honderd kilometer in Denemarken reed, met ploegmaat Mads Pedersen. ‘Zéér lastig, maar veeleer voor de fun, zonder specifiek doel.’
Ga je met die nieuwe houding je nu ook meer mengen in pure massasprinten?
JASPER STUYVEN: ‘Neen. Tot nu toe was ik wel snel, maar in een kleinere groep, na een lastige koers. Zoals bij mijn ritzege in de Vuelta in 2015, of in Rondom Leuven vorig jaar, toen ik telkens zo’n vijftigtal renners versloeg. Ik hoop dat die nieuwe houding en dus iets snellere sprint vooral in de voorjaarsklassiekers, ook in Milaan-Sanremo, een extra wapen kan zijn. Sagan of Van Avermaet kloppen zal moeilijk blijven, maar het kan misschien het verschil tussen verlies en winst betekenen, of me tenminste een nog dichtere ereplaats opleveren.’
Perceptie
Op je bijna 27e heb je zes profoverwinningen op je naam staan. Had je bij het begin van je profcarrière, in 2014, daarvoor getekend?
STUYVEN: ‘Já! Omdat ik zelf altijd gezegd én beseft heb dat mijn beste jaren – zoals bij veel coureurs – die tussen mijn 27e en 33e zouden worden. Ik heb dus mooi stapsgewijs opgebouwd, met toch een niet onaardig palmares, ereplaatsen inbegrepen.’
Als bewijs van die evolutie, jouw plaatsen op de WorldTourranking: 165e in 2014, 127e in 2015, 109e in 2016, 31e in 2017 en 19e in 2018. In de World Ranking van eendagsraces werd je in 2018 zelfs dérde, na Van Avermaet en Matthews, vóór Naesen en Sagan.
STUYVEN: ‘Ja? Wist ik niet. Maar die cijfers weerspiegelen mooi mijn gestage groei.’
Ook je ex-ploegleider Dirk Demol ( nu actief bij Katjoesja, nvdr) sprak begin 2018 over een uitgekiend carrièreplan: eerst twee seizoenen (2014/15) in dienst van Fabian Cancellara, daarna twee, drie jaar voorzichtig op de voorgrond treden, en vanaf 2019 ‘het moment van de waarheid’. Voel je dat nu ook zo aan?
STUYVEN: ‘Ja en neen. Ik wil absoluut een klassieker winnen en voel me daar ook klaar voor. Maar als dat dit jaar weer mislukt, dan ben ik niet plots een nietsnut, hé. Ik heb al Kuurne-Brussel-Kuurne op mijn erelijst, twee ritten in de BinckBank Tour, de GP Wallonië… Voor hetzelfde geld zelfs al etappes in de drie grote rondes, want na mijn ritwinst in de Vuelta in 2015 was ik er al heel dicht bij in de Giro ( 2e in de 6e rit van 2017, nvdr) en in de Tour ( twee keer, in 2016 en 2018, in de slotkilometer teruggepakt, nvdr). Met wat meer geluk was de perceptie over mij nu heel anders.’
Vaak, zoals vorig voorjaar, was het echter net niet. Zelfs drie mooie zeges in de zomer bleken onvoldoende voor een nominatie voor de Kristallen Fiets.
STUYVEN: ‘Jammer. Zeker omdat ‘ze’ mij in het begin van mijn carrière eerst ophemelen en daarna, na zo’n regelmatig seizoen, oordelen: niet goed genoeg, in de doofpot ermee. Ikzelf ben alleszins wél trots op die ereplaatsen. Voor de pers telt echter alleen winnen. Daar gaat het in sport natuurlijk om, maar toch…’
Had je kúnnen winnen in het voorseizoen van 2018?
STUYVEN: ‘In Dwars door Vlaanderen en Parijs-Roubaix niet – geen superbenen. En in de Ronde en Parijs-Roubaix waren Terpstra en Sagan outstanding. In Gent-Wevelgem had er wel meer ingezeten als er niet zo passief was gekoerst ( Sagan won in een groepsprint, nvdr). En vooral in de E3. Als je ziet van waar Vanmarcke, Naesen en ik terugkwamen na een val. Terpstra ( die won, nvdr) was uiteraard ook goed, maar als ik frisser de finale had kunnen ingaan… Anderzijds: met ‘als’ ben je niets, hé.’
Heb je al gevoeld dat je er echt bovenuit stak?
STUYVEN: ‘Neen, maar dat hoeft ook niet om te kunnen winnen. Wie steekt er tegenwoordig in het héle voorjaar immers écht bovenuit, zoals Boonen en Cancellara in hun topperiode? Niemand. De top is breder geworden, met tien, vijftien renners die in aanmerking komen voor de zege.’
Mediteren
Om tussen die bredere top het laatste stapje naar een grote zege te zetten moet je volgens je ploegleider Steven de Jongh ‘leper worden’. Akkoord?
STUYVEN: ‘Ja, ik moet meer durven te verliezen. Nog meer bluffen en pokeren. En niet altijd voluit mee koersen, zeker in een groep met een snellere mannen waarin ik niet kan winnen. Zijn die medevluchters dan kwaad? Tant pis.’
In een terugblikfilmpje op 2018 zei je dat je ‘kalmer dan ooit bent gebleven’. Anderzijds zeg je nu: ‘Ik moet meer bluffen.’
STUYVEN: ‘Met kalm bedoelde ik: niet panikeren na pech. Toen ik na de grote val in de E3 Harelbeke in de achtergrond verzeild raakte, werd Dirk ( Demol, nvdr) in de ploegwagen heel nerveus. Ik niet: ‘We komen wel terug.’ Zo heb ik alle koersen gereden, zonder stress. Je opjagen is verloren energie. En ik merk dat dat een verschil maakt. Als ik dat nu kan combineren met tactisch iets slimmer koersen, en daar fysiek nog een procentje extra aan kan toevoegen, dan is er veel mogelijk.’
Meer ‘zen’ zijn, hoe heeft jouw mental coach Stefan Van Meirhaeghe, met wie je sinds 2017 samenwerkt, je daarbij geholpen?
STUYVEN: ‘ Stefan heeft nog in een klooster in India gestudeerd en gaat er nog geregeld naartoe. Hij weet zo alles van mediteren. Vroeger lachte ik daarmee, maar nu zie ik ook het nut ervan in. Het helpt me om beter te focussen, beter te reageren op bepaalde onverwachte situaties.’
Je bent niet naar hem gestapt omdat je last had van faalangst?
STUYVEN: ‘Neen, absoluut niet. Ik heb nog nooit de druk ervaren dat ik móét presteren, laat staan dat ik er schrik voor heb. Ook niet als ik in een koers de enige kopman ben en de hele ploeg in mijn dienst rijdt. Het geeft me zelfs een mentale boost. En als ik dan niet win, ga ik mezelf daar ook niet mee kwellen.
‘Ik begon vooral te werken met Stefan omdat ik mijn persoonlijkheid verder wilde ontwikkelen, in de overtuiging dat het me ook als renner sterker zou maken. De renner is immers ook de mens, en de mens is de renner.’
Op welk vlak ben je zo het meest geëvolueerd?
STUYVEN: ‘Als leider. Ik kan niet alleen mezelf, maar ook anderen nu beter inschatten en aanvoelen. Welke persoon is mijn ploegmaat? Hoe moet ik hem motiveren? Of bekritiseren, zonder dat hij zich aangevallen voelt? Heel interessant om zo een ploeg rondom jou te bouwen.’
Zaken die je opgepikt hebt van je (ex-)kopmannen Cancellara en Degenkolb?
STUYVEN: ‘Ik spiegel me niet specifiek aan één iemand. Probeer mijn eigen ideeën te vormen over leiderschap, gebaseerd op mijn ervaringen met Fabian, John, met Tom Boonen ook op de WK’s.’
Speech voor John
Welke leider ben jij nu? Want in tegenstelling tot Cancellara, Degenkolb en Boonen kan je dat (nog) niet afdwingen met een palmares vol klassieke zeges.
STUYVEN: ‘Dat is net de grote misvatting: een leider ben je door je persoonlijkheid, niet door je erelijst. Dat versterkt het natuurlijk wel, maar je kan met twintig klassieke zeges op je palmares toch een rotkarakter hebben, hé. Een échte leider, zoals ik probeer te zijn, geeft om de renners die voor hem werken, begeleidt hen, maakt hen sterker, doet hen geloven in iets groots, in iets waar ze niet van overtuigd waren dat ze dat konden. Dat moet wel natuurlijk overkomen, niet té gedwongen, te gepland. Daarom moet je er continue mee bezig zijn, op en naast de fiets.’
Geef eens een voorbeeld van hoe jij je ploegmaats gemotiveerd hebt.
STUYVEN: ‘Ik heb een grote rol gespeeld in de winst van John in de kasseirit van de Tour vorig jaar. De avond ervoor heb ik de hele ploeg toegesproken. Ik geef geen details, maar ik heb iedereen doen geloven dat we de volgende dag zouden winnen. Met dat geloof zijn mijn ploegmaats gaan slapen, zijn ze opgestaan en hebben ze ook zo gekoerst. Iedereen steeg boven zichzelf uit en heeft zo John naar de zege geloodst – al had ik, met superbenen, evengoed kunnen winnen.’
Heeft Degenkolb je bedankt voor die speech?
STUYVEN: ‘Neen, niet alle renners hebben dat ook beseft, denk ik. Maar de ploegleiding heeft me achteraf wel bedankt én het grote effect ervan benadrukt.’
Nog een voordeel als leider: jouw hechte vriendschap met Mads Pedersen, na zijn tweede plaats in de Ronde van Vlaanderen 2018 nu die andere kopman bij Trek-Segafredo, naast jij en John Degenkolb.
STUYVEN: ‘Onze héle voorjaarskern is een vriendengroep, maar mijn band met Mads is nog iets hechter. We kennen elkaar nochtans pas sinds hij in 2017 bij de ploeg kwam, maar het klikte direct. We pushen elkaar, maken elkaar sterker en gunnen elkaar honderd procent elk succes. De een zal zich zonder aarzelen hélemaal leegrijden voor de ander als hij zich minder voelt. En zijn we alle twee even goed, dan kunnen we dat tactisch uitspelen, met ook nog John als derde, snelle man. Zo vormen we net als Quick-Step een heel sterk blok.’
Waardoor je niet alleen hoger, maar eindelijk ook ráák kunt mikken.
STUYVEN: ‘Dat is toch het doel.’ ( lacht)
‘De Evenepoelgekte is fel overdreven’
Zoals Jasper Stuyven bij zijn profdebuut ‘de nieuwe Boonen‘ werd genoemd, zo is Remco Evenepoel nu ‘de nieuwe Merckx‘. ‘Lachwekkend, die hype. In elk artikel staat dat we Remco met rust moeten laten. Wel, láát hem dan ook met rust. Maar de volgende dag verschijnt een interview met zijn ouders, vriendin, oude/nieuwe trainer, ploegleider bij de jeugd/huidige ploegleiders… Het verkoopt, hé, zéker als ze dan ook met rokkende titels als ‘de nieuwe Merckx’ uitpakken. Fel overdreven, en jammer, vooral voor Remco zelf. Ik ken hem niet, maar hij lijkt er gelukkig volwassen mee om te gaan. Toch vrees ik dat hij vroeg of laat de boemerang van die hype in zijn gezicht terugkrijgt. Zoals ik heb meegemaakt. Al werd ik in het begin wel niet zó opgehemeld als Remco nu. De evolutie van de media zeker?’
‘Ik wil mezelf als merk neerzetten’
Jasper Stuyven werkt net als Kevin De Bruyne en Dries Mertens samen met de digitale sportmarketing-kmo Sporthouse Group. Zo gaf hij de voorbije weken zijn 50.000 volgers op Instagram en 20.000 followers op Twitter een inkijk in zijn rennersbestaan via een vlog met ploegmaat/vriend Mads Pedersen, ‘Madsper’ genaamd. ‘We gaan dat minstens tot en met Parijs-Roubaix opnemen. Leuk om te doen en om mijn fans iets extra’s te bieden. Zo kan ik een verhaal vertellen dat ik zélf in de hand heb. En mezelf ook neerzetten als ‘merk’.
‘Heel interessant vind ik dat, als ex-student communicatiewetenschappen en zaakvoerder van een chocoladeatelier ( samen met zijn oom/chocolatier Ivan, nvdr). En het is ook belangrijk, want als atleet ben je tenslotte een product dat je moet verkopen aan ploegen, sponsors ook. Al heeft een renner weinig bewegingsruimte. Wij moeten onze portretrechten immers afstaan aan de ploeg, waardoor we niet met gelijk welk bedrijf een persoonlijke deal kunnen afsluiten.
‘Op dat vlak van sociale media profileert Mark Cavendish zich heel goed. Ondanks zijn mindere prestaties van de laatste twee jaar heeft hij daarom nog altijd contracten met Monster Energy, Nike, Oakley… Cavendish’ boodschappen zijn ook ‘echt’, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Sagan. Je ziet en voelt dat zijn posts niet authentiek zijn. Voorgekauwd in perfect Engels door de commerciële machine rond hem. Dat probeer ik te vermijden: ik wil de échte Jasper tonen, mezelf zijn – geen twee verschillende persoonlijkheden, zoals Sagan.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
